ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου, ενάντια στις κρατικές σκευωρίες του σύγχρονου φασισμού.

Σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου, αναρτήθηκαν προπαγανδιστικά πανό της υπόθεσης, στην είσοδο της πόλης και σε πανεπιστημιακά κτίρια (αρχιτεκτονική και κεντρικό κτίριο “Θόλος”).

Στις 11 Μάη μέσω της ίδιας κακοστημένης κρατικής σκευωρίας, επιδιώκεται απο τον δικαστικό μηχανισμό η άρση της αιτιολογημένης αθωωτικής απόφασης του εφετείου και η φυλάκιση του συντρόφου. Μεθοδεύεται δηλαδή η φυσική, ηθική και πολιτική του εξόντωση επειδή είναι αναρχικός.

Επι της ουσίας πρόκειται για μια οργανωμένη απόπειρα δικαστικής θεμελίωσης ενός άτυπου κρατικού ιδιώνυμου εναντίον αναρχικών, ενός ιδιώνυμου που προσπαθεί να εγκαινιάσει με τις γνωστές πλάγιες μεθοδεύσεις της, η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία της φτώχειας, του εθνικισμού και της καταστολής.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ Διαβάστε περισσότερα

«Κάψτε τους»: για τα ρατσιστικά πογκρόμ του ανθρωπισμού και των νόμπελ ειρήνης. (απο την Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης)

«Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε μορφή βίας από όπου κι αν προέρχεται, όμως μην κάνετε το τραγικό λάθος να θεωρείτε ότι το αίτημα της αποσυμφόρησης του νησιού και την απελευθέρωση της πλατείας Σαπφούς προερχόταν από ακραία στοιχεία»  Σπύρος Γαληνός, Δήμαρχος Μυτιλήνης

Την ίδια στιγμή που οι 35 μετανάστες της Μόριας δικάζονται στη Χίο σε καθεστώς τρομοκρατίας, απομόνωσης και αποκλεισμού, στη Μυτιλήνη εκατοντάδες μετανάστες/ριες επανήλθαν στην ορατότητα της πλατείας Σαπφούς (την κεντρικότερη πλατεία του λιμανιού), διαμαρτυρόμενοι/ες για τις καθυστερήσεις των διαδικασιών αιτήματος ασύλου και για την ομηρία τους στη Μόρια. Το ίδιο το γεγονός αυτό αλλά και η διαχρονικότητά των άθλιων συνθηκών και των αγώνων των μεταναστ(ρι)ών στη Μόρια, επιβεβαιώνουν από μόνα τους ότι οι 35 δεν διώκονται για κάποια «αξιόποινη πράξη» αλλά για τον κυνικό παραδειγματισμό της εξουσίας απέναντι στους μετανάστ(ρι)ες: όσοι/ες φτάνουν στις ακτές του ελληνικού κράτους, θα αντιμετωπίζονται ως απορρίμματα από τον λευκό, δυτικό, πολιτισμένο ανθρωπισμό, θα αποδέχονται πειθήνια και βουβά μία τέτοια μεταχείριση και σε διαφορετική περίπτωση θα καταστέλλονται με κάθε τρόπο ανά περίσταση. Τις τελευταίες μέρες, η «περίσταση» απαίτησε το μακρύ χέρι του κράτους να εμφανιστεί και να ξεράσει με επιθετικούς όρους τον οχετό των σκατόψυχων. Φασίστες, ρατσιστές και λοιπά λύμματα επιτέθηκαν με πέτρες, ξύλα, φωτοβολίδες και φωτιές σε εκατοντάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών, ώστε το κράτος μέσα σε λίγες ώρες να ολοκληρώσει -με μία εκμαυλισμένη κοινωνική νομιμοποίηση- ένα κανονικότατο πογκρόμ στο κέντρο της Μυτιλήνης και να παραδώσει την πλατεία Σαπφούς πίσω στην αβάσταχτη ελαφρότητα της κανονικότητας των τουριστών και των εμπορευμάτων. Σοσιαλδημοκρατία και φασισμός über alles… Διαβάστε περισσότερα

Υπόθεση Τάσου Θεοφίλου : ο σύγχρονος φασισμός χτίζει άτυπο ιδιώνυμο.

Η αίτηση αναίρεσης που ασκήθηκε, από τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι. Αγγελή, εναντίον της απόλυτα αιτιολογημένης απόφασης του Α’ Πενταμελούς Εφετείου κακουργημάτων Αθηνών με την οποία κηρύχθηκε αθώος ο αναρχικός κομμουνιστής Τάσος Θεοφίλου, αναδεικνύει την επιδιωκόμενη επέκταση του καθεστώτος εξαίρεσης σε ότι αφορά την αναρχική πολιτική έκφραση και δράση. Αυτή η επιδίωξη του κρατικού μηχανισμού μεθοδεύεται εδώ και καιρό. Πρόκειται για ένα καθεστώς εξαίρεσης που δοκιμάστηκε σιωπηλά και εμπεδώθηκε ως νέα κανονικότητα στο κοινωνικό σώμα τα τελευταία χρόνια, σε βάρος των χιλιάδων μεταναστών/ριών, με τον σταδιακό εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και με μαζικές απελάσεις τους. Τώρα, το επιδιωκόμενο δικαστικά, σύγχρονο άτυπο ιδιώνυμο διώκει την αναρχική πολιτική έκφραση και δράση, ώστε στη συνέχεια να εξαπλωθεί σιωπηλά υπο συνθήκες κοινοβουλευτισμού, εναντίον όλων όσων παίρνουν θέση στο πλευρό των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, εναντίον όλων όσων συμμετέχουν στον εξελισσόμενο αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, για την ταξική και κοινωνική απελευθέρωση.  Διαβάστε περισσότερα

20-28 Μάρτη 2018 : Η «εθνική» ενότητα συμφέρει μόνο τ’ αφεντικά. Ταξική αλληλεγγύη χωρίς σύνορα.

Στις 20 Μάρτη, ξεκίνησαν με ενυπόγραφα στένσιλ, παρεμβάσεις της συλλογικότητας στους δημόσιους χώρους της πόλης, με στόχο την αποδόμηση του εθνικισμού-πατριωτισμού.

Οι παρεμβάσεις μας συνεχίστηκαν παραμονές της «εθνικής» επετείου της 25ης Μάρτη, με ενυπόγραφα τρικάκια σε σχολεία, σχολές, λαϊκές αγορές, στάσεις λεωφορείων, πλατείες, εμπορικούς δρόμους, supermarket, ΔΕΗ, ΟΑΕΔ, κλπ. Εκεί δηλαδή που κινούνται οι άνθρωποι της τάξης μας, οι δικοί μας άνθρωποι. Το περιεχόμενό τους  : Διαβάστε περισσότερα

Απλήρωτη Πρακτική Άσκηση, προθάλαμος για τον εργασιακό μεσαίωνα. (απο Ελευθεριακό Φοιτητικό Σχήμα “Ανθός”)

31 Αυγούστου λήγει η πρώτη δίμηνη πρακτική του τμήματος Ιχθυολογίας της Γεωπονικής σχολής του Π.Θ. Η σύμβαση της πρακτικής που υπογράφτηκε με εργοδότες τον πρύτανη και το πρόεδρο του τμήματος, ανέφερε ρητά ότι η πληρωμή έπρεπε να γίνει μετά το τέλος του διμήνου και αφορούσε το ποσό των 540 ευρώ. Μετά από πολλούς μήνες αναμονής για τη πληρωμή μας, μας ανακοινώθηκε το Δεκέμβρη πως η αποπληρωμή θα γινόταν μετά τα Χριστούγεννα και στη συνέχεια μας ενημέρωσαν, ύστερα από μεμονωμένες προσπάθειες επικοινωνίας φοιτητ(ρι)ών με το γραφείο πρακτικής,  πως θα πληρωθούμε συνολικά μετά το τέλος και του δεύτερου διμήνου, δηλαδή μετά το πέρας του επόμενου καλοκαιριού. Αυτό αποφασίστηκε αυθαίρετα από πλευράς του υπουργείου τον Οκτώβριο (ενώ όλα τα προηγούμενα έτη πληρώνονταν μετά από κάθε δίμηνη πρακτική), όπως επίσης έγινε και παρακράτηση του 64% των χρημάτων σε ότι αφορά την πληρωμή του δεύτερου διμήνου της πρακτικής. Διαβάστε περισσότερα

8 Μάρτη : ημέρα μνήμης ενάντια στην Πατριαρχία.

Στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη, οι εργάτριες στον τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κατέβηκαν σε απεργία για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών. Δυο χρόνια αργότερα, οι ίδιες εργάτριες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους. Το 1908 στους δρόμους της Νέας Υόρκης διαδήλωσαν 15.000 εργάτριες, ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.

Διαβάστε περισσότερα

Ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη : 1300 τίτλοι και συνεχίζουμε…

 

https://manifesto-library.espivblogs.net

H ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη ξεπερνώντας ακόμα και τους πιο αισιόδοξους αρχικούς μας σχεδιασμούς, υπερβαίνει πλέον σε πλήθος τίτλων τον αριθμό 1300. Η βιβλιοθήκη θα εμπλουτίζεται με συνεχή ροή αναρτήσεων με νέους τίτλους σε μορφή pdf. Οι νέες εισαγωγές τίτλων εμφανίζονται με την ημερομηνία εισαγωγής-κατηγοριοποίησής τους, ως θέματα-αναρτήσεις στην αρχική σελίδα (home). Τόσο μέσω του βασικού menu όσο κυρίως μέσω της επιλογής «κατηγορίες», μπορείτε να περιηγηθείτε σε καταχωρημένους τίτλους ανα θεματική, ανα κατηγορία, υποκατηγορία και συγγραφέα/είς.

Στην ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη αναδημοσιεύουμε βιβλία, κείμενα, αναλύσεις, μπροσούρες, βιογραφίες, περιοδικά και εφημερίδες, που είτε βρίσκονται ήδη σε ψηφιακή μορφή στο διαδίκτυο, είτε μας προσφέρονται για δημοσίευση σε ψηφιακή μορφή. Στην κατηγορία «ταινιοθήκη» συγκεντρώνονται links από video και ταινίες που αναφέρονται στην παγκόσμιο αναρχικό κίνημα αλλα και με ευρύτερο ελευθεριακό περιεχόμενο. Διαβάστε περισσότερα

Ούτε μία λιγότερη ! Για να μην υπάρξουν άλλες νεκρές γυναίκες, ας εξαλείψουμε την πατριαρχία και ό,τι την διαιωνίζει.(απο την Φεμινιστική δικτύωση για το δικαίωμα στην αυτοάμυνα)

Στις 17/12/2017, η ΕΧ, 49 ετών, η ΒΧ, 70 ετών και η ΜΖ 3 ετών, πέφτουν νεκρές μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Τρεις γενιές γυναικών νεκρές από το χέρι ενός άντρα: του πατέρα, του σύζυγου, του γαμπρού, του αστυνομικού. Τα ΜΜΕ μιλάνε πάλι για «μεμονωμένο περιστατικό» και «οικογενειακή τραγωδία» . Χαρακτηρίζουν το δράστη «τέρας» και «ψυχικά διαταραγμένο» . Η πραγματικότητα όμως, είναι άλλη: οι γυναικοκτονίες αποτελούν πανδημικό φαινόμενο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η κύρια αιτία θανάτου διεθνώς των γυναικών ηλικίας 16-44, είναι η δολοφονία τους από κάποιο οικείο πρόσωπο. Η ευκολία με την οποία τα ΜΜΕ, η αστυνομία αλλά κι εμείς οι ίδιοι μιλάμε για «τρελούς» αποσιωπά τις πραγματικές αιτίες πίσω από τους βιασμούς και τις γυναικοκτονίες. Η βία που δεχόμαστε ως γυναίκες καθημερινά δεν είναι αποτέλεσμα μιας κακής στιγμής, ούτε ασκείται από συγκεκριμένες ομάδες αντρών. Είναι η βία της πατριαρχίας, μια βία που διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλους του χώρους που ζούμε: βία στο σπίτι, βία στην πλατεία, βία στην εργασίας μας. Κάθε πράξη βίας ενάντιον μας στρώνει το έδαφος για εγκλήματα πάνω στα σώματα μας και η ακραία μορφή αυτής της βίας είναι η γυναικοκτονία. Το Κράτος, η εκάστοτε κυβέρνηση αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας αδιαφορούν πλήρως για τις συνθήκες ζωής των γυναικών και συνεχίζουν να αφήνουν αυτό το έδαφος να μεγαλώνει με αποτέλεσμα στο τέλος να μας τρώει.

Διαβάστε περισσότερα

Για το εθνικιστικό-πατριωτικό συλλαλητήριο της 4ης Φλεβάρη και τον αντιφασισμό.

«Το λέμε με ειλικρίνεια, όσο επώδυνο κι αν είναι. Φασίστες υπάρχουν και έξω από το φασιστικό κόμμα, υπάρχουν σε όλες τις τάξεις και σε όλα τα κόμματα. Υπάρχουν συνεπώς παντού άτομα τα οποία αν και δεν είναι φασίστες (μπορεί να είναι και αντιφασίστες), έχουν φασιστική ψυχή, την ίδια δηλαδή επιθυμία για καταπίεση που χαρακτηρίζει τους φασίστες.»  (Errico Malatesta, 28 Αυγούστου 1923, «Γιατί νίκησε ο φασισμός», Libero Accordo)

Στις 4 Φλεβάρη στην Αθήνα, ο εθνικιστικός-πατριωτικός εσμός αποπειράθηκε για άλλη μια φορά με πανελλαδική επιστράτευση δεκάδων χιλιάδων εθνικιστών, φιλελέδων, πατριδολάγνων απατεώνων, καραβανάδων, απόστρατων, δεσποτάδων, παπαδαριού, νεοναζί, ακροδεξιών, αριστερών εθνοπατριωτών και φασιστοχουλιγκάνων, να οικοδομήσει «από τα κάτω» συνθήκες συγκρότησης ενός μαζικού πολιτικού πόλου έκφρασης, του επιδιωκόμενου από κράτος και κεφάλαιο, κοινωνικού εκφασισμού. Για άλλη μια φορά το εθνοπατριωτικό συλλαλητήριο συνοδεύτηκε από φασιστικές επιθέσεις σε κατειλημμένο χώρο (Θέατρο Εμπρός), επανασηματοδοτώντας παράλληλα με τον εξωτερικό εχθρό (κράτος Μακεδονίας) και τον εσωτερικό, όπως έπραξε αντίστοιχα και στην Θεσσαλονίκη στις 21 Γενάρη. Διαβάστε περισσότερα

Στις 4 Φλεβάρη χτίζουμε συλλογικά αναχώματα απέναντι στον επελαύνοντα σύγχρονο φασισμό.

«Πραγματικά η έπαρση, η αλαζονεία και η εγωπάθεια είναι τα συστατικά του πατριωτισμού. Πιο παραστατικά, ο πατριωτισμός θεωρεί ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος σε μικρά κομμάτια, που το καθένα περιφράσσεται από σιδερένιο φράκτη. Αυτοί που είχαν την τύχη να γεννηθούν σε ένα συγκεκριμένο σημείο, θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους, αξιότερους και ευφυέστερους από τα ζωντανά πλάσματα που κατοικούν σε οποιοδήποτε άλλο σημείο. Γι’ αυτόν το λόγο, είναι καθήκον αυτών που κατοικούν σε αυτό το επιλεγμένο σημείο να πολεμούν, να σκοτώνουν και να πεθαίνουν, στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν την ανωτερότητά τους στους υπόλοιπους. Οι κάτοικοι των άλλων περιοχών υποστηρίζουν με πανομοιότυπη λογική τα ίδια για τον εαυτό τους· κατά συνέπεια, από την πρώιμη παιδική ηλικία, τα μυαλά των παιδιών δηλητηριάζονται με ανατριχιαστικές ιστορίες για τους  Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους Ρώσους κ.ά. Όταν το παιδί γίνει άντρας, είναι εντελώς διαποτισμένος με την πεποίθηση ότι ο ίδιος ο θεός τον έχει επιλέξει να υπερασπιστεί την πατρίδα του από την επίθεση ή εισβολή κάθε ξένου. Είναι γι’ αυτόν το λόγο που κραυγάζουν, απαιτώντας μεγαλύτερο στρατό και ναυτικό, περισσότερα πολεμικά πλοία και όπλα.»  Έμμα Γκόλντμαν, 1911, «Πατριωτισμός : μια απειλή για την ελευθερία» Διαβάστε περισσότερα

Σχετικά με την επίθεση που δέχτηκε ο αναρχικός Νίκος Μαζιώτης. (Αναρχική Συλλογικότητα καθ’ οδόν)

Μετά από 36 ημέρες απεργίας πείνας των μελών του Επαναστατικού Αγώνα Πόλας Ρούπα  και Νίκου Μαζιώτη, ο αναρχικός αγωνιστής Ν. Μαζιώτης κατέκτησε την έξοδό του από το βασανιστήριο της απομόνωσης όπου κρατούνταν, ώστε να συνεχίσει να εκτίει την ποινή που του επέβαλε η αστική δικαιοσύνη στην πτέρυγα Ε των φυλακών Κορυδαλλού. Λίγο μετά τη μεταφορά του στην πτέρυγα από το νοσοκομείο των φυλακών και πριν προλάβει να σταθεί στα πόδια του, δέχτηκε επίθεση από ομάδα ποινικών συγκρατούμενών του μέσα στο κελί του. Επέστρεψε χτυπημένος και μαχαιρωμένος στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.

Είναι πραγματικά φαιδρό το να θεωρήσει οποιοσδήποτε ότι μια μαφιόζικη επίθεση θα μπορούσε να τρομάξει ή να “συνετίσει” συντρόφους, ανθρώπους που  έχουν επιλέξει συνειδητά την αντιπαράθεση με έναν ολόκληρο κρατικό μηχανισμό και το έχουν κάνει με συνέπεια και συνέχεια. Το αποτέλεσμά της όμως είναι η ενίσχυση της κρατικής καταστολής απέναντί του, η δυσχέρανση των συνθηκών εγκλεισμού του και το σιγοντάρισμα της κρατικής επιχειρηματολογίας για την επιστροφή του στην απομόνωση.

Διαβάστε περισσότερα

Οι κοινωνικές εξεγέρσεις δεν μπαίνουν σε μουσεία, δεν παίζονται «replay». Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.

Εννιά χρόνια μετά την κρατική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 που αυτή η δολοφονία πυροδότησε, όλα όσα είχαμε τότε απέναντί μας, εξακολουθούν να στέκονται ακλόνητα σαν άπαρτα κάστρα μπροστά μας. Τότε με κυβέρνηση ΝΔ, τώρα με αριστερο-ακροδεξιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ταξική εκμετάλλευση-καταπίεση, ο εθνικισμός-«πατριωτισμός», ο ρατσισμός και η πατριαρχία, οι θεμελιώδεις αυτές ρίζες του σύγχρονου φασισμού, εξακολουθούν να απλώνονται σαν την πανούκλα μέσα στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ισοπεδώνοντας τις ζωές των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Η τότε συσσωρευμένη οργή που εκδηλώθηκε συλλογικά με ποικίλα χαρακτηριστικά, σε όλη σχεδόν την επικράτεια του ελληνικού κράτους, αυτή η οργή που λαμπάδιασε τις νύχτες και τις μέρες εκείνου του Δεκέμβρη φωτίζοντας ελπιδοφόρα την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, εννιά χρόνια μετά εξακολουθεί να είναι ιστορικά αδικαίωτη και πολιτικά ανέκφραστη. Είναι η ίδια βουβή ατομική οργή που συναντάμε και αναγνωρίζουμε καθημερινά στο σχολείο, στη σχολή, στο χώρο δουλειάς, στην ουρά του ΟΑΕΔ και της εφορίας, στις φτωχογειτονιές και στις λαϊκές πλατείες, εκεί που ζούν, εργάζονται, σπουδάζουν και κοινωνικοποιούνται οι άνθρωποι της τάξης μας, οι δικοί μας άνθρωποι. Όλες και όλοι αυτοί που βιώνουν καθημερινά την οικονομική εκμετάλλευση-καταπίεση, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό-«πατριωτισμό» και την πατριαρχία πάνω στο κορμί τους και στο μυαλό τους, είτε το έχουν ήδη συνειδητοποιήσει είτε το εκφράζουν πρωτόλεια και εμπειρικά όταν συζητάμε μαζί τους. Διαβάστε περισσότερα

Η «Μαύρη Παρασκευή» δεν είναι γιορτή, είναι καφρίλα εργοδοτική – καταναλωτική (ανακοίνωση του Σ.Υ.Β.Χ.Ψ.Α.)

Με περίσσια περηφάνια η αλυσίδα πολυκαταστημάτων public, μέσα από μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια, ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό ότι στις 24/11, μετά την περσινή πετυχημένη για την εταιρεία διοργάνωση, φέρνει για δεύτερη χρονιά στην Ελλάδα τη “black Friday”, μια ημέρα προσφορών στα πρότυπα του εξ Αμερικής προερχόμενου θεσμού. Η πρωτοβουλία αυτή (ή μάλλον το ρεσιτάλ ασυδοσίας) του public φαίνεται ότι έχει βρει αρκετούς μιμητές, καθώς ολοένα και περισσότερες εταιρείες προχωρούν στην οργάνωση «Μαύρης Παρασκευής».

Ωστόσο, όπως είχαμε επισημάνει και πέρσι, αξίζει να ψάξει κανείς λίγο παραπάνω τί πραγματικά σημαίνει αυτή η “black Friday” τόσο σε σχέση με τις καταναλωτικές συνήθειες που διαμορφώνει, όσο και σε σχέση με τη δοκιμασία που συνιστά για τους εργαζόμενους στα καταστήματα. Διαβάστε περισσότερα

Το πολυτεχνείο του ’73 δεν ηταν γιορτή. Ήταν κοινωνική εξέγερση και πάλη ταξική.

Την περίοδο της χούντας το δικτατορικό καθεστώς προστάτευε με επιμέλεια τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ποδοπατώντας τα εργασιακά δικαιώματα. Η καταστολή των απεργιών, οι διώξεις των συνδικαλιστικών ελευθεριών, η φτωχοποίηση, η εντεινόμενη ταξική εκμετάλλευση, τα μεροκάματα στα όρια ή και κάτω από τα όρια της επιβίωσης, είναι τα στοιχεία που συνέθεταν την ζοφερή πραγματικότητα για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα στην περίοδο της χούντας. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις διαλύθηκαν και τα μέλη τους διώχθηκαν. Παράλληλα στη ΓΣΕΕ οι εγκάθετοι της χούντας νομιμοποιήθηκαν με «συνέδριο» το 1970. Σήμερα σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα ψηφίζεται στην δημοκρατικά εκλεγμένη βουλή. Τότε με χούντα και σήμερα με δημοκρατία τα εργασιακά δικαιώματα στοχοποιούνται το ίδιο σκληρά προς όφελος του κεφαλαίου. Η μαύρη εργασία, η εντεινόμενη ταξική εκμετάλλευση, τα μεροκάματα πείνας, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ο κρατικοδίαιτος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός που λειτουργεί για τα συμφέροντα των αφεντικών και ως μια βαλβίδα εκτόνωσης της ταξικής αντίδρασης, η διαρκής φτωχοποίηση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, παραμένουν ίδια, είτε με τη μάσκα της χούντας είτε με της δημοκρατίας. Διαβάστε περισσότερα

Πανεπιστήμιο για τις επιχειρήσεις και όχι για τις ανάγκες μας (απο Ελευθεριακό Φοιτητικό Σχήμα “Ανθός”)

 

 

 

 

Αυτό που βιώνουμε σπουδάζοντας σήμερα είναι ότι στα πανεπιστήμια εντατικοποιούνται οι ταξικοί αποκλεισμοί και το καθεστώς ελέγχου των πολιτικών ελευθεριών.

Με κάθε νέο νομοσχέδιο μετακυλύεται ολοένα και περισσότερο το κόστος σπουδών στις πλάτες μας. Πληρώνουμε τα αναλώσιμα από τις τσέπες τις δικές μας και των οικογενειών μας ενώ οι αποκλεισμοί από τη δωρεάν σίτιση και στέγαση βάση οικονομικών κριτηρίων συνεχώς αυξάνονται. Οι συγχωνεύσεις των τμημάτων, τα μεταπτυχιακά με τα ακριβά δίδακτρα και τα επί πληρωμή συγγράμματα έρχονται να προστεθούν στα μέτρα του κράτους που επιτίθενται στις σπουδές μας. Η «δωρεάν» πρόσβαση στα μεταπτυχιακά για ένα ποσοστό της τάξης του 30% αφορά άτομα που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας αλλά στη πραγματικότητα είναι πλασματική καθώς ήδη το συνολικό κόστος σπουδών είναι αρκετά υψηλό. Διαβάστε περισσότερα

Ανήσυχες φωνές των νεκρών αναρχικών – Λίγα λόγια από τους αθάνατους του 1917.

Φέτος είναι τα εκατό χρόνια από δύο επαναστάσεις στη Ρωσία του 1917: Στην πρώτη ο λαός έριξε τον Τσάρο και στην δεύτερη οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την κρατική εξουσία.

 

 

 

 

 

 

 

 

Μέσα σε είκοσι χρόνια, οι μπολσεβίκοι είχαν εκτελέσει ή φυλακίσει τα περισσότερα άτομα που συμμετείχαν στην επανάσταση. Σήμερα, όπως επικρατεί το hashtag #1917 στο twitter σχετικά με την Επανάσταση στη Ρωσία, πρέπει να θυμόμαστε και τους νεκρούς του 1917, τους αναρχικούς και αναρχικές που αγωνίστηκαν για να δείξουν στην ανθρωπότητα πως τα κρατικίστικα μονοπάτια προς την κοινωνική αλλαγή δεν θα μας οδηγήσουν ποτέ στην κοινωνική απελευθέρωση. Κάποιοι από αυτούς, όπως η Fanya  και ο Aron Baron , δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους απολυταρχικούς κομμουνιστές στη Σοβιετική Ένωση. Άλλοι κατάφεραν να επιβιώσουν, προδομένοι από τους υποτιθέμενους συντρόφους τους, παρακολουθώντας τα ολοκληρωτικά επιτεύγματα του μπολσεβίκικου πραξικοπήματος. Διαβάστε περισσότερα

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην αυτοάμυνα

«Στις 23 Ιουνίου 2016 στην Κόρινθο, η Π. αντιστάθηκε σ’ έναν επίδοξο βιαστή που την παρενόχλησε σεξουαλικά, άσκησε βία και απείλησε εκείνη και την ανήλικη φίλης της. Τον μαχαίρωσε με το μαχαίρι που κρατούσε για λόγους αυτοπροστασίας, μιας και βρισκόταν ανά περιόδους άστεγη. Εκείνος πέθανε και η Π. προφυλακίστηκε. Το δικαστήριο δεν της αναγνώρισε σχεδόν κανένα ελαφρυντικό και καταδίκασε την 22χρονη Π. στις 27 Σεπτεμβρίου 2017 στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο του Ναυπλίου σε 15 χρόνια κάθειρξης για το κακούργημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.

Η Ν. είναι μια νεαρή γυναίκα, η οποία γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς με καταγωγή από την Αφρική. Το περασμένο καλοκαίρι, ενώ δούλευε σε ένα ελληνικό νησί, συναντήθηκε με έναν ελληνο-γάλλο άντρα και άρχισαν να ζουν μαζί, αλλά σύντομα αυτή η σχέση μετατράπηκε σε μια καταπιεστική και βίαιη σχέση, με επαναλαμβανόμενες λεκτικές και σωματικές επιθέσεις. Διαβάστε περισσότερα

Καμιά ανοχή σε όσους παίζουν με τις σπουδές μας (απο Ελευθεριακό Φοιτητικό Σχήμα “Ανθός”)

Μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων παρατηρούμε από τη μια να ανακοινώνεται σαν βόμβα η παύση διανομής ΔΩΡΕΑΝ συγγραμμάτων από τον Εύδοξο λόγω του χρέους προς την υπηρεσία από το Υπουργείο Παιδείας, από την άλλη το Υπουργείο κάνει λόγο για μικροπολιτικές μεθοδεύσεις. Στο τέλος συναντιούνται, τα βρίσκουν, ο Υπ. Παιδείας βεβαιώνει για ΔΩΡΕΑΝ διανομή συγγραμμάτων, ενώ ο Εύδοξος δηλώνει πως υπάρχει μεν ικανοποίηση των εκδοτών για την ρύθμιση αποπληρωμής του χρέους αλλά δεν θα γίνει ακόμη άρση της παύσης διανομής δωρεάν συγγραμμάτων.

Αυτό το νταλαβεράκι στήνεται την ίδια στιγμή που τα Δημόσια Πανεπιστήμια επεκτείνουν σταθερά τα περιουσιακά τους στοιχεία σαν τραπεζικοί όμιλοι και εισάγεται από το παράθυρο και με μεγάλη χρηματοδότηση η «Μονάδα καινοτομίας και επιχειρηματικότητας» με ανάμειξη σε χρηματοδοτούμενα προγράμματα για ανέργους/ες, την ίδια στιγμή που καθηγητής του Π.Θ. και διορισμένος στο Υπερ Ταμείο των ιδιωτικοποιήσεων των μνημονίων εξασφαλίζει καλά πακέτα για την ομάδα του ως μονάδα επαγγελματικής συμβουλευτικής. Διαβάστε περισσότερα

Όταν η «κρίση» συνάντησε την καταστολή : η ολική άρνηση στράτευσης, οι κοινωνικές αντιστάσεις και τα νέα μοντέλα οικονομικής καταστολής (απο την “Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης”)

Το ελληνικό κράτος γιορτάζει 7 χρόνια κρίσης με ολοένα και περισσότερες καινοτομίες κοινωνικής εκπειθάρχησης και καταστολής. Έχει κάθε λόγο να το κάνει και ας κόπτεται μόνο για το αντίθετο. Η έκτακτη ανάγκη στην οποία έχει περιέλθει από το 2010 έδωσε μια χρυσή ευκαιρία να φέρει στο προσκήνιο παλιά και νέα εξουσιαστικά εργαλεία με σαρωτικούς όρους, ποιοτικά και χρονικά. Να εφαρμόσει νομοθεσίες, να ασκήσει πολιτικές, να πειραματιστεί στην καταστολή, να θεσμίσει νέες κανονικότητες, με σκοπό να μετασχηματίσει τις κοινωνικές σχέσεις, με όρους μεγαλύτερης υποτέλειας για τους «από κάτω», καθορίζοντας ταυτόχρονα τα νέα κοινωνικά συμβόλαια. Διαβάστε περισσότερα

Επόμενη στάση του Ελευθεριακού Κινητού Βιβλιοπωλείου : 9-10-2017 Αρχιτεκτονική απο τις 14:30′

Το Ελευθεριακό Κινητό Βιβλιοπωλείο της συλλογικότητας συνεχίζει την περιοδική του λειτουργία. Στον πάγκο του διατίθενται βιβλία και περιοδικά ελευθεριακών εκδοτικών εγχειρημάτων, καθώς και μπροσούρες ελευθεριακών συλλογικοτήτων. Αναλυτικός κατάλογος όλων των διατιθέμενων εκδόσεων βρίσκεται εδώ.

Πλέον στον πάγκο του βιβλιοπωλείου είναι διαθέσιμη και η έντυπη έκδοση της μπροσούρας της συλλογικότητας με τίτλο “Ας μιλήσουμε για τον σύγχρονο φασισμό…“.

Κίνημα χωρίς μνήμη είναι κίνημα χωρίς προοπτική.

Επόμενη στάση του βιβλιοπωλείου στα “πλατάνια” της Αρχιτεκτονικής του πανεπιστημίου την Δευτέρα 9 Οκτώβρη, απο τις 14:30′.

1 2 3 4 5 6