Κείμενα & ανακοινώσεις

• Υπόθεση Τοπαλούδη : το συνεχές της πατριαρχικής βίας, η σχετικοποίηση και συγκάλυψή της.

“Για μας καμιά ποινή δεν είναι αρκετή για ένα βιαστή όσο ζει και αναπνέει. Το γεγονός ότι πολύ πρόσφατα (αρχές Ιούνη 2020), εννέα κρατούμενοι των φυλακών στα Γρεβενά, με συνεχείς τους διαμαρτυρίες και επιστολές προς το υπουργείο και στη συνέχεια με απεργία πείνας, ζητούσαν την άμεση μεταγωγή τους σε άλλη φυλακή, για να μην συχνωτίζονται με τους δεκάδες καταδικασμένους για σεξουαλικά εγκλήματα που επίσης είναι κρατούμενοι στην ίδια φυλακή, αποδεικνύει ότι άνθρωποι με βασικές αξίες σ’ αυτή τη ζωή, ανεξάρτητα από την όποια παραβατικότητά τους, δεν αντέχουν να συνυπάρχουν με βιαστές, με κακοποιητές και παιδεραστές, δεν μπορούν ούτε καν να τους βλέπουν. Οι μόνοι άνθρωποι που αποδέχονται να συχνωτίζονται και να συμπορεύονται με αυτά τα σιχάματα, είναι αποκλειστικά το δικό τους συνάφι, δηλαδή όσοι/ες ακολουθούν πιστά το παραδοσιακό αλφαβητάρι της κουλτούρας του βιασμού, σχετικοποιώντας και τελικά αρνούμενοι/ες τις καταγγελίες. Είναι όσοι/ες αγκαλιάζουν στοργικά και ξεπλένουν βιαστές, κακοποιητές και τραμπούκους σεξιστές, παρέχοντάς τους άσυλο, δηλαδή ηθική, πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση.”

Ολόκληρη η διασυλλογική ανακοίνωση, εδώ.

• Αλληλεγγύη με τον αγώνα του λαού της Βόρειας Αμερικής (3/6/2020 – κοινή ανακοίνωση 18 αναρχικών οργανώσεων, ομοσπονδιών και συλλογικοτήτων απο όλο τον κόσμο)

“Καταγγέλλουμε τη δολοφονία του George Floyd από τα χέρια αστυνομικών της Μινεάπολις, μια ακόμη ρατσιστική πράξη μέσα στην καρδιά μιας ιμπεριαλιστικής δύναμης του κόσμου. Αυτό το συμβάν προστίθεται στις αναρίθμητες δολοφονίες έγχρωμων και αφρικανικής καταγωγής πληθυσμών στις ηνωμένες πολιτείες, που διαιωνίζονται αδιάλειπτα από την εποχή της σκλαβιάς μέχρι σήμερα. Κατά την διακυβέρνηση Ομπάμα διεπράχθησαν δεκάδες δολοφονίες νεαρών μαύρων, κάτι που μας θυμίζει παρόμοιες εποχές ρατσισμού στις δεκαετίες 1950 και 1960.”

Ολόκληρη η κοινή ανακοίνωση των 18 αναρχικών οργανώσεων, ομοσπονδιών και συλλογικοτήτων, εδώ.

• Ιχνηλατώντας την νέα “κανονικότητα” του σύγχρονου φασισμού. (26/4/2020 – μπροσούρα)

“Από την Δευτέρα 23 Μάρτη 2020 το ελληνικό κράτος, με ένα τηλεοπτικό διάγγελμα από τον πρωθυπουργό του, συνοδευόμενο από μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου της κυβέρνησής του, κουρελιάζοντας στεγνά και κυνικά τα θεμελιώδη άρθρα του συντάγματός του, αυτής της «κορωνίδας» της αστικής δημοκρατίας, κατήργησε τους βασικούς πυλώνες του αστικοδημοκρατικού πολιτεύματος. Κατήργησε τα «δικαιώματα» της μεγάλης πλειοψηφίας των υπηκόων του στην ελευθερία μετακίνησης και στην συνάθροιση στους δημόσιους χώρους. Το ελληνικό κράτος στις 23 Μάρτη, μετά από μια μακροχρόνια περίοδο προπαγανδιστικής προετοιμασίας, όπου με κάθε ευκαιρία σήμαινε συναγερμό «εθνικής ενότητας» και «εθνικής συστράτευσης» ενάντια σε κάποιον επιμέρους εσωτερικό ή εξωτερικό «εχθρό» (τουρκικό κράτος, οροθετικές, αναρχικοί/ές, μετανάστες/στριες, κράτος της Β. Μακεδονίας κλπ), προχώρησε αποφασιστικά στο επόμενο βήμα, στην εγκαθίδρυση πλέον, του καμουφλαρισμένου με κοινοβουλευτικό μανδύα, σύγχρονου φασισμού.”

Ολόκληρη η μπροσούρα της συλλογικότητας βρίσκεται σε μορφή pdf εδώ.

• ΑΠΟΧΗ για την ταξική μας αξιοπρέπεια (27/6/2019)

“Με την εκλογική ανάθεση καλλιεργείται η ψευδαίσθηση της συμμετοχής στα «κοινά». Μια «συμμετοχή» που σημαίνει κοινωνική συναίνεση και πολιτική νομιμοποίηση του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Μας είπαν πως πρέπει η δημοκρατία να νικήσει το φασισμό, μα δεν μας είπαν πως είναι οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Του σύγχρονου ολοκληρωτισμού κράτους και κεφαλαίου που μας δολοφονεί κάθε μέρα. Αυτό που δεν είναι προς το συμφέρον τους να αντιληφθούμε, είναι πως δε νομιμοποιούνται από το σύνολο των πληθυσμών στους οποίους απευθύνονται, αλλά από ένα ποσοστό που σταδιακά συρρικνώνεται διαρκώς. Η κοινωνική και πολιτική απονομιμοποίηση του συστήματος για να εκφραστεί συλλογικά μέσα από τις τάξεις των καταπιεσμένων, προϋποθέτει την ταξική και πολιτική συνειδητοποίηση της δύναμής του κοιμώμενου γίγαντα της αποχής.”

Ολόκληρο το κείμενο της κοινής ανακοίνωσης της συλλογικότητας και του Ελευθεριακού φοιτητικού σχήματος “Ανθός”, βρίσκεται σε μορφή pdf εδώ.

• Για τα κέρδη των αφεντικών δολοφονείται η τάξη μας (17/3/2019)

“Κράτος και αφεντικά (μεγάλα και μικρά) επιδιώκουν συνεχώς να μας σπάσουν σε μονάδες, να μας πείσουν ότι πρέπει να δουλεύουμε χωρίς να βγάζουμε άχνα, ότι πρέπει να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για να κερδίσουμε ένα κομμάτι ψωμί. Αποδεχόμενοι/ες αυτή την συνθήκη όχι μόνο δεν έχουμε να κερδίσουμε κάτι, αλλα ουσιαστικά έχουμε μόνο να χάσουμε. Αυτό το αποδεικνύει η συνεχής πτώση των μεροκάματων, τα όλο και λιγότερα ένσημα που κολλιούνται (αν κολλιούνται…), οι όλο και περισσότερες απλήρωτες υπερωρίες και η καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Τα αφεντικά, μεγάλα και μικρά, είναι αχόρταγα. Όσο μειώνεται σταδιακά η κατανάλωση, τόσο περισσότερο παλεύουν μανιασμένα για να περιφρουρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους. Κι αυτό θα εξακολουθήσουν να το κάνουν, χωρίς να υπολογίζουν τις ζωές μας. Για τα αφεντικά δεν είμαστε τίποτε περισσότερο από αναλώσιμες μηχανές παραγωγής κέρδους, όσα παραμύθια κι αν μας λένε, όσο κι αν καμώνονται θεατρινίστικα πως νοιάζονται για μάς.”

Ολόκληρο το κείμενο της συλλογικότητας, που μοιράζεται χέρι με χέρι σε εργαζόμενες/ους στον κλάδο του επισιτισμού, βρίσκεται σε μορφή pdf εδώ.

• 8 Μάρτη : ημέρα μνήμης των θυμάτων της πατριαρχικής βίας (7/3/2019)

“Ο αντιπατριαρχικός αγώνας δεν είναι ένα πόλεμος φύλου εναντίον φύλου, όπως προβοκατόρικα προσπαθούν να τον παρουσιάσουν οι θιασώτες του σεξισμού και οι απολογητές/ήτριες της κουλτούρας του βιασμού. Είναι όμως αναπόφευκτα, ένας σκληρός, ένας λυσσαλέος, ένας εξελισσόμενος κοινωνικός και πολιτικός αγώνας, ενάντια σε κάθε έμφυλη διάκριση και εκμετάλλευση, αλλα ταυτόχρονα ενάντια και σε κάθε ταξική και ρατσιστική καταπίεση. Είναι ένας αγώνας που χωρίς να τις απαξιώνει, δεν αυτοπεριορίζεται σε θεσμικές διεκδικήσεις «δικαιωμάτων», γιατί με βάση την ιστορική εμπειρία, είναι δεδομένο ότι οποιαδήποτε νομική ρύθμιση ούτε αποτελεί εγγύηση εφαρμογής της από τους κρατικούς μηχανισμούς, ούτε εχέγγυο κοινωνικής της νομιμοποίησης. Είναι ένας διμέτωπος αγώνας, για το ξερίζωμα τόσο των κρατικών θεσμίσεων που αναπαράγουν τα πατριαρχικά δόγματα όσο και των σεξιστικών αντιλήψεων που επι χιλιετίες διατρέχουν ως κοινωνικές θεσμίσεις, τις ανθρώπινες κοινότητες. Είναι ένας συνεχής ατομικός, κοινωνικός και ταξικός αγώνας για την ζωή, ένας αγώνας ενάντια στον θάνατο.”

Ολόκληρο το κείμενο της συλλογικότητας, που μοιράζεται χέρι με χέρι, βρίσκεται σε μορφή pdf εδώ.

• Ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη : 2000+ ψηφιακές εγγραφές και συνεχίζουμε… (18/11/2018)

“Η Ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη διαθέτει σήμερα για ανάγνωση (είτε με επιλογή online είτε μετά από download), πάνω από 2000 ψηφιακές εγγραφές και τίτλους, ταξινομημένα σε θεματικές, υποθεματικές και κατηγορίες. Η συγκέντρωση και διαχείριση τόσο του υπάρχοντος όσο και του προτεινόμενου-προσφερόμενου για δημοσίευση ψηφιακού υλικού, γίνεται πλέον από την διευρυμένη Διαχειριστική Ομάδα.”

Ολόκληρη η ανακοίνωση της συλλογικότητας και της Διαχειριστικής Ομάδας της Ελευθεριακής ψηφιακής βιβλιοθήκης, σε μορφή pdf εδώ.

• Λιντσάρισμα και δολοφονία Ζακ Κωστόπουλου : ο σύγχρονος φασισμός προελαύνει. (1/10/2018)

“Ο σύγχρονος φασισμός δεν επελαύνει μόνο με τάγματα εφόδου οργανωμένων φασιστών. Οι ρίζες του απλώνονται όλο και πιο βαθιά, αυξάνοντας την κοινωνική νομιμοποίηση της εντεινόμενης ταξικής εκμετάλλευσης-καταπίεσης, του ρατσισμού απέναντι σε κάθε διαφορετικότητα, του εθνικισμού-πατριωτισμού και της πατριαρχικής βίας. Σ’ αυτή την νέα κανονικότητα, σ’ αυτόν τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό που χτίζουν και αναβαθμίζουν σταθερά κράτος και κεφάλαιο σε καθεστώς αστικής δημοκρατίας, με την ολόπλευρη και δυναμική στήριξη των πιστών τους υπηκόων, σ’ αυτά τα άθλια προκατασκευασμένα κουτάκια και τις κοινωνικές τους νόρμες οπου προσπαθούν να στριμώξουν τις ζωές μας, ο Ζακ Κωστόπουλος δεν χωρούσε. Ούτε εμείς χωράμε. Κι όσες/οι δεν χωράμε στα κουτάκια που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι με τους μηχανισμούς προπαγάνδα τους, απλά περισσεύουμε στον κόσμο τους. Οι ζωές όσων περισσεύουν στον κόσμο των κυρίαρχων, οι ζωές όσων δεν σκύβουν υποτακτικά το κεφάλι μπροστά στον σύγχρονο φασισμό τους, δεν έχουν αξία, είναι αναλώσιμες.”

Ολόκληρο το κείμενο της συλλογικότητας, που μοιράζεται στη πόλη του Βόλου σε διαδοχικές παρεμβάσεις, σε μορφή pdf εδώ.

• Εθνικισμός-πατριωτισμός ως πυλώνες του κράτους. Η αποδόμησή τους ως προϋπόθεση για την ελευθεριακή επαναστατική προοπτική. (κοινή-διασυλλογική ανακοίνωση 15/9/2018)

” Το σύγχρονο αστικό κράτος, τόσο ως δομή όσο και ως κοινωνική σχέση, δημιούργησε και εξέθρεψε τον εθνικισμό-πατριωτισμό και συμπορεύτηκε μαζί του, σε τέτοιο βαθμό που να θεωρούνται πλέον από την συντριπτική πλειοψηφία, ως αξεδιάλυτες έννοιες. Έτσι, κάθε ιδεολογικό σύστημα το οποίο αποδέχεται το κράτος είτε ως το ιδανικό σύστημα κοινωνικής οργάνωσης, είτε ως εργαλείο για την ταξική και κοινωνική χειραφέτηση, είναι αναγκασμένο να αποδεχτεί, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, και το ιδεολόγημα του έθνους. Το μοναδικό πολιτικό ρεύμα που επί εκατοντάδες χρόνια αντιτάχθηκε, από τη γέννησή του κιόλας, τόσο στο κράτος όσο και στο αστικό ιδεολόγημα του εθνικισμού, ήταν (και παραμένει) το αναρχικό ρεύμα. Απέναντι στον κόσμο της εξουσίας, απέναντι στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου, οφείλουμε να υψώσουμε συλλογικά ελευθεριακά αναχώματα ανάσχεσης της ολομέτωπης επίθεσής τους, αποδομώντας καταρχήν έναν από τους βασικότερους ιδεολογικούς πυλώνες του κράτους, αυτόν της εθνικιστικής-πατριωτικής ιδεολογίας. Η αποδόμηση αυτή αποτελεί ταυτόχρονα και την αναγκαία συνθήκη για την οικοδόμηση της ελευθεριακής επαναστατικής προοπτικής, που στρατηγικό της στόχο έχει την καταστροφή κράτους και κεφαλαίου και την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση. ”

Ολόκληρη η κοινή ανακοίνωση των Αναρχικών Συλλογικοτήτων Καθ’οδόν & mⒶnifesto, για την εκδήλωση-συζήτηση της 22ης Σεπτέμβρη 2018, σε μορφή pdf εδώ.

• Οι υπερασπιστές της πατριαρχίας κακοποιούν, βιάζουν, δολοφονούν – Γυναικοκτονία στα Τρίκαλα (30/5/2018)

” Τα ΜΜΕ έσπευσαν να προσφέρουν το κλασσικό ψυχολογικοποιημένο άλλοθι στο πατριαρχικό σίχαμα. Την περιβόητη «παθολογική ζήλια». Δεν όπλισε το χέρι του η παθολογική ζήλια όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ ξεπλένοντας τη γυναικοκτονία. Την βία του κάθε κακοποιητή, του κάθε βιαστή και του κάθε μισογύνη δολοφόνου, την οπλίζει η πατριαρχία. Οι γυναικοκτονίες δεν είναι ατυχή περιστατικά ούτε μεμονωμένα. Τα υφιστάμενα στατιστικά δεδομένα πιστοποιούν ότι οι γυναικοκτονίες συνήθως διαπράττονται από κοντινά άτομα. Από τον σύζυγο, τον πατέρα, τον σύντροφο, από άντρες καθημερινούς, που αντιλαμβάνονται ως ιδιοκτησία τους το γυναικείο σώμα. Γι αυτό τιμωρούν με κακοποίηση ψυχολογική και σωματική, με βιασμό, με γυναικοκτονία, τις γυναίκες που αρνούνται την φασιστική αυτή επιβολή πάνω στα κορμιά τους. Οι συνεπείς υπερασπιστές της πατριαρχίας, πολεμούν την γυναικεία χειραφέτηση και τις αποφάσεις των γυναικών για τις ίδιες τις ζωές τους. Στην αφήγηση της κυριαρχίας αυτές οι πράξεις δικαιολογούνται και ξεπλένονται ως πράξεις ζήλιας, υπερβολικής αγάπης, ερωτικού ενδιαφέροντος που εκδηλώθηκε με λάθος τρόπο, ως κακιά στιγμή κλπ. Συστηματικά σε δικαστήρια (κρατικά ή μη), οι θύτες παρουσιάζονται ως άτομα με ψυχοπαθολογικά προβλήματα, με αυξημένη τεστοστερόνη, με μειωμένη συνείδηση των πράξεων τους, δηλαδή στολίζονται με κάθε δικαιολογία που μπορεί να τους ρίξει «στα μαλακά». Στα ίδια δικαστήρια οι γυναίκες που κακοποιήθηκαν, που βιάστηκαν, που δολοφονήθηκαν, συκοφαντούνται και κατακρεουργούνται από τον πατριαρχικό ζόφο, ως άμεσα ή έμμεσα υπαίτιες για την φασιστική βία στην οποία υποβλήθηκαν. Η κυρίαρχη πατριαρχική αφήγηση απόδοσης ελαφρυντικών σε κάθε λογής πατριαρχικό σίχαμα, αποτελεί τον καλύτερο δικηγόρο υπεράσπισης για κάθε βιαστή, για κάθε κακοποιητή, για κάθε τραμπούκο σεξιστή, αλλα αποτελεί ταυτόχρονα και το καλύτερο άλλοθι για κάθε κυριαρχική αγέλη, που τους συγκαλύπτει, τους αγκαλιάζει στοργικά και τους υπερασπίζεται, αναπαράγοντας έμπρακτα στο κοινωνικό πεδίο την κουλτούρα του βιασμού και της τραμπούκικης κυριαρχικής επιβολής. ”

Ολόκληρη η ανακοίνωση της συλλογικότητας σε μορφή pdf εδώ.

• Υπόθεση Τάσου Θεοφίλου : ο σύγχρονος φασισμός χτίζει άτυπο ιδιώνυμο. (24/4/2018)

” Η μεθόδευση είναι προφανής. Για το κράτος ο Θεοφίλου είναι ένοχος επειδή είναι αναρχικός. Η άσκηση αίτησης αναίρεσης είναι η επιβεβαίωση πως το καθεστώς εξαίρεσης δοκιμάζεται στο συλλογικό ασυνείδητο για να εξαπλωθεί μετά σαν πανούκλα προκειμένου να παγιωθεί ο ολοκληρωτικός κοινωνικός έλεγχος, η γενικευμένη καταστολή και η «αποτελεσματική» αντιμετώπιση στα πλαίσια του σύγχρονου (ευρωπαϊκού τύπου) κοινοβουλευτισμού, όλων όσων αντιδρούν και αντιστέκονται στον θάνατο που μας προσφέρει απλόχερα η κυριαρχία. Τα αναρχικά πολιτικά προτάγματα επιδιώκεται να μπούν στην παρανομία, αφού επι της ουσίας πρόκειται για μια δικαστική μεθόδευση που πρακτικά λειτουργεί ως κρατική πολιτική ιδιωνύμου εναντίον αναρχικών. Ο Σύριζα έρχεται να δικαιώσει την ιστορική συνέχεια της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας του μεσοπολέμου, που προετοίμασε μεθοδικά τον δρόμο για τον ναζισμό. Βαθαίνει και επεκτείνει το καθεστώς εξαίρεσης, εγκαινιάζοντας ένα άτυπο ιδιώνυμο εναντίον αναρχικών, την ίδια στιγμή που αθωώνονται και σιωπηλά απαλλάσσονται με δικαστικά βουλεύματα, φασίστες, μαφιόζοι, πρεζέμποροι, εφοπλιστές, μεγαλολαμόγια του κρατικού μηχανισμού και κάθε λογής τρωκτικό του παραγόμενου από την τάξη μας κοινωνικού πλούτου. ”

Ολόκληρη η ανακοίνωση της συλλογικότητας σε μορφή pdf εδώ.

• 8 Μάρτη : ημέρα μνήμης ενάντια στην Πατριαρχία. (6/3/2018)
  

“Στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα σε κάθε γυναίκα (είτε cis είτε trans) που βιώνει την πατριαρχική βία. Στεκόμαστε αλληλέγγυα, υλικά, ηθικά και πολιτικά, δίπλα στις έγκλειστες γυναίκες που η αυτοάμυνά τους κρίθηκε από την πατριαρχική δικαιοσύνη ως έγκλημα. Στεκόμαστε συντροφικά μαζί με τις γυναίκες που διαπομπεύτηκαν μέσα σε δικαστήρια, κρατικά και μη, επειδή κατήγγειλαν σεξιστικές επιθέσεις. Στεκόμαστε συντροφικά δίπλα στις γυναίκες που σπάσαν την σιωπή τους, αλλα και δίπλα σ’ εκείνες που ακόμη δεν βρήκαν το κουράγιο να μιλήσουν. Στεκόμαστε εχθρικά απέναντι σε κάθε κυριαρχική αγέλη που σχετικοποιεί σε οποιοδήποτε επίπεδο την πατριαρχική βία, που αγκαλιάζει στοργικά και ξεπλένει βιαστές, κακοποιητές και τραμπούκους σεξιστές. Καμιά ανοχή στο φασιστικό ζόφο της πατριαρχίας. Ο αταλάντευτος αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη συνεχίζεται.”

Ολόκληρη η ανακοίνωση της συλλογικότητας σε μορφή pdf εδώ.

• Για το εθνικιστικό-πατριωτικό συλλαλητήριο της 4ης Φλεβάρη και τον αντιφασισμό. (20/2/2018)

“Στις 4 Φλεβάρη στην Αθήνα, επιλέξαμε συλλογικά και συνειδητά να σταθούμε πλάι-πλάι με συντρόφισσες και συντρόφους που μας δένει ένας ισχυρότατος δεσμός : η συντροφική πολιτική αλληλεγγύη. Επιλέξαμε να σταθούμε δίπλα τους, υπερασπιζόμενοι/ες τις διαχρονικές ελευθεριακές αξίες που επι εκατοντάδες χρόνια επικαθορίζουν τις επιλογές του αναρχικού αγώνα ενάντια στην κυριαρχία και στην πατριαρχία. Επιλέξαμε να στηρίξουμε αλληλέγγυα με τις διαθέσιμες δυνάμεις μας, την περιφρούρηση ενός αυτοοργανωμένου χώρου αγώνα που στεγάζει συντροφικές συλλογικότητες, ακολουθώντας το επιχειρησιακό σχέδιο περιφρούρησης που αυτές επέλεξαν.”

“Ο συνολικός ελευθεριακός αγώνας ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση-καταπίεση, στον εθνικισμό-πατριωτισμό, τον ρατσισμό και την πατριαρχία, τις θεμελιώδεις δηλαδή ρίζες του σύγχρονου φασισμού, ή θα είναι ολοκληρωτικός ή θα είναι «αντιφασιστικό» εικονικό άλλοθι για πολιτικάντικα κομπρεμί με κάθε λογής εξουσιαστές, είτε σημερινούς είτε επίδοξους. Ο  αταλάντευτος αυτός αγώνας της μνήμης ενάντια στην λήθη, συνεχίζεται με επιμονή, βήμα-βήμα σ’ αυτό το κακοτράχαλο και ανηφορικό μονοπάτι, χωρίς «εκπτώσεις», χωρίς ίχνος φόβου και χωρίς οποιονδήποτε δισταγμό, μέχρι το τέλος. Μέχρι το όποιο τέλος…”

Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf εδώ.

• Στις 4 Φλεβάρη χτίζουμε συλλογικά αναχώματα απέναντι στον επελαύνοντα σύγχρονο φασισμό. (1/2/2018)

” Η συνθήκη παροξυσμικού εθνικισμού που βίωσε η πόλη της Θεσσαλονίκης, με την κεντρικά οργανωμένη και χρηματοδοτούμενη από το «εθνικό» κεφάλαιο και τον εκκλησιαστικό μηχανισμό, μεταφορά δεκάδων χιλιάδων πρόθυμων εθνικιστών-πατριωτών, που στρατολογήθηκαν από κάθε σημείο της ελλαδικής επικράτειας, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθεί πολιτικά ανενόχλητη για κανένα λόγο, σε οποιαδήποτε άλλη πόλη αποφασίσουν να συνεχίσουν αυτή την εκστρατεία επιβολής τους με την συνοδεία ρατσιστικών βανδαλισμών και φασιστικών επιθέσεων. Απέναντι στις πανελλαδικές συγκεντρώσεις των οργανώσεων, κομμάτων και οπαδών του σύγχρονου φασισμού, να αντιτάξουμε τις αντίστοιχα πανελλαδικές κινητοποιήσεις μας. Απέναντι στον ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της ταξικής αλληλεγγύης χωρίς σύνορα, των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Συμμετέχοντας όλες και όλοι, στις αντιεθνικιστικές-αντιπατριωτικές συγκεντρώσεις και περιφρουρήσεις, αντιπαραθέτοντας στον εθνικιστικό και πατριωτικό ζόφο, τις αντικυριαρχικές και αντιπατριαρχικές μας αξίες και τα αναρχικά πολιτικά προτάγματα. Υψώνοντας συλλογικά αναχώματα στο σύγχρονο φασισμό, που με την ολόπλευρη στήριξη και προστασία κράτους και κεφαλαίου, θέλει να «προσφέρει» τον θάνατο στη τάξη μας, θέλει να συντρίψει κάθε ταξική και κοινωνική αντίσταση. ”

Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf εδώ.

• Οι κοινωνικές εξεγέρσεις δεν μπαίνουν σε μουσεία, δεν παίζονται “replay”. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. (5/12/2017)

” Την επαναστατική προοπτική δεν θα την οικοδομήσουμε, ούτε από μας για μας μέσα σε κάποιο «εξεγερτικό» θερμοκήπιο, ούτε λειτουργώντας θεαματικά ως «ζορό», από έξω και από τα πάνω, λειτουργώντας δηλαδή ως διαμεσολαβητές/ήτριες για λογαριασμό των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων. Είναι ιστορικό μας καθήκον να ξαναψηλαφίσουμε, να αντιληφθούμε σε βάθος την ιστορική εξέλιξη και τις σύγχρονες συνθήκες, συνεχίζοντας τον ανολοκλήρωτο επαναστατικό βηματισμό των πολιτικών μας προγόνων, αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων συντροφισσών και συντρόφων που αγωνίστηκαν, πολέμησαν και πέθαναν για να θεμελιώσουν και να σηκώσουν ψηλότερα το οικοδόμημα της ταξικής, κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της κυριαρχίας και της πατριαρχίας, παραδίδοντας ο ένας στην άλλη μια καλύτερη θέση μάχης. ”

Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf εδώ.

• Το πολυτεχνείο του ’73 δεν ήταν γιορτή. Ήταν κοινωνική εξέγερση και πάλη ταξική. (15/11/2017)

” Η καταστολή και ο κοινωνικός έλεγχος στην χούντα ήταν ο στρατός στους δρόμους, οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια πολιτικών κρατουμένων, τα στρατοδικεία, οι νόμοι που απαγόρευαν την κυκλοφορία τη νύχτα, τις συναθροίσεις, τις συγκεντρώσεις, η φίμωση της ελευθερίας του πολιτικού λόγου και των πολιτικών δράσεων. Σήμερα η καταστολή και ο κοινωνικός έλεγχος έχει, δημοκρατικά πάντα, «εκσυγχρονιστεί». Η παρουσία χιλιάδων μπάτσων στους δρόμους, οι πλήρως στρατιωτικοποιημένες μονάδες καταστολής, ο «εξελιγμένος» κοινωνικός έλεγχος με κάμερες παντού, το ηλεκτρονικό εισιτήριο για τις μετακινήσεις σε ΜΜΜ κ.α., οι τρομονόμοι (187, 187^Α ), τα τρομοδικαστήρια για όσους και όσες εναντιώνονται μαχητικά απέναντι στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου, οι εξευτελιστικές συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές και τα ψυχιατρεία, φροντίζουν να μας υπενθυμίζουν καθημερινά την βίαιη επιβολή του κράτους πάνω στις ζωές μας ασχέτως πολιτεύματος. ”

Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf  εδώ.

• Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην αυτοάμυνα (7/11/2017)

” Η Π. πρόσφατα καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης επειδή σκότωσε σε αυτοάμυνα τον βιαστή που επιτέθηκε στην ίδια και στην φίλη της, παρά τις κάμερες που είχαν καταγράψει προηγούμενες επιθέσεις του βιαστή. Η Ν. αμύνθηκε στις πολλαπλές κακοποιήσεις τραυματίζοντας με μαχαίρι τον κακοποιητή σύντροφό της και δικάζεται για «ενδοοικογενειακή επικίνδυνη σωματική βλάβη και παράνομη οπλοφορία και οπλοκατοχή». Η Τ. που επίσης αμύνθηκε στις επαναλαμβανόμενες κακοποιήσεις του συντρόφου της τραυματίζοντας και σκοτώνοντάς τον, προφυλακίστηκε και δικάζεται για ανθρωποκτονία. Τρεις γυναίκες που αμύνθηκαν δικάζονται επειδή δεν υπέμειναν το βιασμό, τον ξυλοδαρμό, την κακοποίηση.

Οι γυναίκες αυτές αγωνίζονται απέναντι στον πατριαρχικό ζόφο και τους δικαστικούς μηχανισμούς του κράτους, για το αυτονόητο δικαίωμα στην αυτοάμυνα. Αγωνίζονται για όλες όσες αμύνθηκαν αλλα και για όλες όσες δεν κατάφεραν να αμυνθούν. Αγωνίζονται για όλες όσες επέζησαν σεξιστικών επιθέσεων και κακοποιήσεων από κάποιο καθημερινό άντρα, από κάποιο πρώην ή νυν, συγγενή, γνωστό, φίλο, «σύντροφο», άγνωστο, κουβαλώντας ανοιχτές πληγές για το υπόλοιπο της ζωής τους…

Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τους απολογητές της έμφυλης βίας που διατρανώνουν με διάφορα μέσα τον δήθεν αντισεξισμό τους, με σκοπό το «ξέπλυμα» μιας σειράς περιστατικών που συγκαλύπτονται και θάβονται.

Καμιά ανοχή στους θύτες της πατριαρχίας και τους απολογητές τους, είτε δικαστές και μπάτσοι, είτε συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, είτε «σύντροφοι», είτε οικογενειάρχες και «καλά» παιδιά. ”

Ολόκληρη η ανακοίνωση της συλλογικότητας σε μορφή pdf εδώ

• Η αυτοάμυνα είναι ζήτημα επιβίωσης. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στην δικαζόμενη γυναίκα απο την Κόρινθο.  (26/9/2017)

” Η καταγγελία για σεξιστική επίθεση χλευάζεται και αμφισβητείται. Η κυρίαρχη πατριαρχική αντίληψη που αναπαράγεται μέσα στο κοινωνικό σώμα, είτε ηχηρά είτε σιωπηρά, δεν οδηγεί μόνο στο γύρισμα της πλάτης απέναντι σε όσες επέζησαν σεξιστικών επιθέσεων. Η πιο πατριαρχικά επιθετική, η πιο φασιστική στάση απέναντι στα θύματα σεξιστικών επιθέσεων είναι η έκφραση και προπαγάνδιση υποτιμητικών χαρακτηρισμών τους, βγάζοντάς τες τρελές, προκλητικές, ψεύτρες, επικίνδυνες. Παράλληλα αυτή η πατριαρχική θεώρηση και φασιστική πρακτική, παράγει και προωθεί αφηγήσεις υποστηρικτικής ελάφρυνσης και ουσιαστικής αθώωσης των βιαστών. Οι γυναίκες που δεν μένουν σιωπηλές, που αντιδρούν απέναντι στη βία της πατριαρχίας τιμωρούνται με κάθε τρόπο. Μέσα σε μια κυρίαρχη συνθήκη, που η συγκάλυψη, η συνένοχη σιωπή και η αθωωτική για τους βιαστές σχετικοποίηση των σεξιστικών επιθέσεων, αποτελούν τον κανόνα της εξουσιαστικής-πατριαρχικής κοινωνικής δόμησης. Εκείνες που σπάνε την σιωπή, εκείνες/οι που σηκώνουν το ανάστημά τους απέναντι στη συγκάλυψη, που αποδομούν την «λογική» των ίσων αποστάσεων, που αναδεικνύουν με τον λόγο και τις πράξεις τους την κουλτούρα του βιασμού, στοχοποιούνται με κάθε τρόπο. Είναι ένας κύκλος πατριαρχικής βίας που θρέφεται καθημερινά στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, στις παρέες, στους πολιτικούς κύκλους, από άντρες βιαστές, από μισογύνιδες, τραμπούκους, μάτσο και κυριαρχικούς αλλά και από συνεργάτες τους απολογητές, υποστηρικτές της ματσίλας, απο σιωπηλούς υποστηρικτές της πατριαρχίας που συγκαλύπτουν συνένοχα και βρίσκουν από αστείες ως ενοχλητικές τις αντιδράσεις απέναντι στον σεξισμό τους. Όλος αυτός ο πατριαρχικός και κυριαρχικός ζόφος παλεύει συνειδητά και με κάθε μέσο, εργαλειοποιώντας στις αφηγήσεις του κάθε τι που μπορεί να του φανεί χρήσιμο, προκειμένου να περιθωριοποιήσει, να οδηγήσει στη σιωπή και να καταστείλει, όσες και όσους αντιμάχονται τη φασιστική του νοοτροπία.”

Ολόκληρη η ανακοίνωση της συλλογικότητας σε μορφή pdf  εδώ.

• Ας μιλήσουμε για τον σύγχρονο φασισμό… (18/9/2017) …επικαιροποιώντας την ανάλυσή μας και οργανώνοντας τον πόλεμο ενάντια στις ρίζες του και όχι μόνο ενάντια στους δηλωμένους φασίστες.

(Υπο έκδοση μπροσούρα της συλλογικότητας, με αφορμή την τραγική επέτειο 4 χρόνων, της δολοφονίας του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα απο τάγμα εφόδου νεοναζί της χρυσής αυγής.)

“Αγώνας ενάντια στον σύγχρονο φασισμό σημαίνει αγώνας ενάντια στις ρίζες του. Σημαίνει να πολεμάμε συγκροτημένα και συντονισμένα, και την ταξική εκμετάλλευση, και τον εθνικισμό-«πατριωτισμό», και τον ρατσισμό και την πατριαρχία, αποδομώντας συστηματικά αυτές τις κυριαρχικές ιδεολογίες με τον δημόσιο λόγο και την πρακτική μας, επιδιώκοντας την γενικευμένη κοινωνική απονομιμοποίησή τους στη συνείδηση των καταπιεσμένων και τις εκμεταλλευόμενων. Δεν διατηρούμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε πολύ καλά δεδομένων των σημερινών συνθηκών, τόσο σε επίπεδο ελλαδικού χώρου όσο και παγκόσμια, ότι πρόκειται για έναν εξαιρετικά δύσκολο και μακροχρόνιο αγώνα. Είναι όμως ιστορικό μας καθήκον να τον πορευτούμε με συνέπεια, χτίζοντας ένα στέρεο πολιτικό οικοδόμημα από τα θεμέλια και υψώνοντάς το μέσα στο χρόνο, παραδίδοντας ο ένας στην άλλη μια καλύτερη θέση μάχης. Να τον πορευτούμε χωρίς καμιά απολύτως συνεργασία και συμπόρευση με πολιτικές δυνάμεις που όσο ριζοσπαστισμό κι αν προβάλλουν συγκυριακά και επικοινωνιακά απέναντι στην σύγχρονη καπιταλιστική συνθήκη, προπαγανδίζουν συστηματικά στο κοινωνικό πεδίο και αναπαράγουν, κυριαρχικές ιδεολογίες που αποτελούν τις ρίζες του σύγχρονου φασισμού.”

Ολόκληρο το κείμενο της μπροσούρας σε μορφή pdf εδώ.

• ΛΕΥΤΕΡΙΑ στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου (29/5/2017)

Ο πολιτικός κρατούμενος Τάσος Θεοφίλου αντιμετωπίζει για μια ακόμη φορά, την μεθόδευση εξόντωσής του από τους δικαστικούς και αστυνομικούς μηχανισμούς του κράτους. Αντιμετωπίζει για δεύτερη φορά μια κακοστημένη σκευωρία που στόχο έχει να τον εξοντώσει ηθικά και πολιτικά, στερώντας του την ελευθερία. Στο εφετείο της υπόθεσης δίωξής του, ο σύντροφος αντιμετωπίζει το ίδιο κατασκευασμένο κατηγορητήριο, το ίδιο κατηγορητήριο που κατέρρευσε στη πρωτόδικη ακροαματική διαδικασία. Ένα κατηγορητήριο θεμελιωμένο πάνω στην ρευστή άμμο των προκατασκευασμένων σεναρίων στοχοποίησής του από την γνωστή βιομηχανία παραγωγής πολιτικών διώξεων, την «αντι»-τρομοκρατική «υπηρεσία» του κράτους.

Η πολιτική τοποθέτηση του συντρόφου δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας : “Δεν έχω διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούμαι. Διέπραξα όμως το αδίκημα που περικλείει όλα τα αδικήματα. Είμαι αναρχικός. Στον ταξικό πόλεμο πήρα θέση με τους αποκλεισμένους και τους αδικημένους, με τους κυνηγημένους και με τους κολασμένους, με τους φτωχούς, με τους αδύνατους και τους καταπιεσμένους.”

Στον αγώνα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα είμαστε όλες/οι ένοχες/οι.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

• Μας “προσφέρουν” απλόχερα τον θάνατο. Κείμενο που μοιράζεται σε διαδοχικές παρεμβάσεις (Μάης 2017)

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Μπορείς να τον μαχαιρώσεις στην κοιλιά, να του αρπάξεις το ψωμί απ’ το στόμα, να μην τον γιατρέψεις από την ασθένεια που πάσχει, να τον βάλεις σε μια άθλια κατοικία, να τον εξοντώσεις βάζοντάς τον να δουλεύει μέχρι θανάτου, να τον οδηγήσεις στην αυτοκτονία, να τον στείλεις στον πόλεμο. Λίγοι μόνο απ’ αυτούς τους τρόπους είναι απαγορευμένοι στο κράτος μας.»    Bertold Brecht

Ποια αιτία γεννά τη δική μας φτώχεια ; Μήπως είναι ίδια με την αιτία που γεννά τον πλούτο των αφεντικών; Ποια αιτία γεννά την μετανάστευση ; Μήπως είναι ίδια με την αιτία που γεννά τον πόλεμο ; Ποια αιτία γεννά τις εξώσεις ανέργων και χαμηλόμισθων από τα υποθηκευμένα στις τράπεζες σπίτια τους ; Μήπως είναι ίδια με την αιτία που οι άστεγοι πληθαίνουν ; Ποια αιτία γεννά το κόψιμο των μισθών και των συντάξεων; Ποια αιτία μας επιβάλλει τις ιδιωτικοποιήσεις ; Μήπως είναι ίδια με την αιτία που αυξάνει τα κέρδη των μεγαλύτερων επιχειρήσεων ; Ποια αιτία γεννά τις περικοπές στην υγεία ; Μήπως είναι ίδια με την αιτία που αυξάνει τις δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς ; Ποια αιτία γεννά την εκμετάλλευση ; Μήπως είναι ίδια με την αιτία που έχουμε συνηθίσει να σιωπούμε απέναντι της ; Με ποιες μεθοδεύσεις απλώνεται σαν πανούκλα γύρω μας η φτώχεια και η εξαθλίωση ; Ποιοι αποφασίζουν και εκτελούν αυτά τα μαζικά συμβόλαια θανάτου πάνω μας ;  Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf  εδώ.

Ευχαριστούμε συντροφικά την Συλλογικότητα Αναρχικών απο τα ανατολικά που μας παρείχε την δυνατότητα να επαναδιαμορφώσουμε δικό της κείμενο.

• Κείμενο παρέμβασης για τις πρόσφατες μισογύνικες επιθέσεις στη πόλη του Βόλου (14/2/2017)

” Και τα τρία περιστατικά ακραίας έμφυλης βίας αντανακλούν την ύπαρξη και αναπαραγωγή βαθιά ριζωμένων πατριαρχικών προτύπων μέσα στην κοινωνία, μέσα στην καθημερινότητα, ανάμεσά μας. Οι βιαστές, οι κακοποιητές, οι δράστες των σεξιστικών επιθέσεων δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά ή δείγματα. Είναι άντρες καθημερινοί και οι πράξεις τους υποδεικνύουν μορφές εξουσίας πάνω σε σώματα μη κυρίαρχων ταυτοτήτων. Εξουσίες που τους δίνει το ίδιο το κοινωνικό σώμα με την ανοχή του σε περιστατικά έμφυλης βίας και με την σιωπηρή συγκάλυψή τους. Η προσπάθεια απενοχοποίησης του κάθε θύτη ταυτόχρονα με την ενοχοποίηση – στοχοποίηση του θύματος, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εργαλειακά με βάση τις κυρίαρχες  σεξιστικές «λογικές», αποτελεί το σταθερό μοτίβο συγκάλυψης. Και στις τρεις περιπτώσεις αν ο δράστης της επίθεσης ήταν κάποιος μετανάστης αυτή τη στιγμή τα μμε πανελλαδικά και οι τοπικές κοινωνίες θα οργίαζαν με ιερό μίσος και αγανάκτηση για “λαθρομετανάστες” που επιτίθενται στις κόρες, τις αδελφές των ελλήνων αντρών, όπως έχει παρατηρηθεί έντονα και στο παρελθόν. Όταν ο θύτης είναι έλληνας άντρας γίνεται αναφορά για μεμονωμένα περιστατικά, για γυναίκες που “προκάλεσαν” την κακοποίησή τους γιατί δεν πληρούν τα πρότυπα “ηθικής” που ορίζει για το γυναικείο σώμα η πατριαρχία, γίνεται με κάθε τρόπο, έμμεσα ή άμεσα, δικαιολόγηση της σεξιστικής βίας. Όταν ο θύτης είναι το δαιμονοποιημένο Άλλο, τότε τα κοινωνικά αντανακλαστικά είναι άμεσα και αναδεικνύουν το ρατσιστικό μίσος και την λύσσα για πογκρόμ εθνικιστικού χαρακτήρα εναντίον κοινωνικών μειονοτήτων. ”  Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf  εδώ.

• Ανακοίνωση για την πρόσφατη σεξιστική-τρανσφοβική επίθεση στα Εξάρχεια από μάτσο “συντρόφους”. (14/2/2017)

” Η σχεδόν επικρατούσα όμως πολιτική σιωπή σε ότι αφορά τον σεξισμό, τον βασικό αυτό πυλώνα της πατριαρχίας, εκτιμούμε οτι λειτουργεί πρακτικά προς όφελος της συγκάλυψης αντίστοιχων περιστατικών, που μόνο ως «μεμονωμένα» δεν πρέπει να θεωρούνται πλέον. Ειδικά όταν οι θύτες πλαισιώνουν χώρους και δράσεις του αναρχικού κινήματος. Κατά την γνώμη μας αυτή η σιωπηρή συνθήκη αποτελεί αναπαραγωγή του ίδιου μοντέλου συνένοχης κοινωνικής σιωπής που παρατηρείται σε μια γειτονιά. Πρόκειται για τη συνηθισμένη σιωπή των γειτόνων (την σιωπή των «αμνών»…) απέναντι στις «περιστασιακές» κραυγές πόνου από κακοποίηση που ακούγονται από ένα σπίτι, μια δημόσια σιωπή που πέρα από τα όποια ψιθυριστά κουτσομπολιά, ουσιαστικά επιτρέπει στον σύζυγο να συνεχίζει ανενόχλητος την σεξιστική κακοποίηση. Είναι ίδιου τύπου σιωπή με αυτή που συνηθίζεται στις μικρές κοινωνίες που γνωρίζουν για περιστατικά σεξιστικών επιθέσεων και κακοποιήσεων, που τα συζητάνε ψιθυριστά, αλλα επικρατεί μια σιωπηρή άρνηση δημόσιας και καταγγελτικής ανάδειξής τους. Μια σιωπηρή άρνηση που πρακτικά δίνει το εύφορο έδαφος στην σεξιστική βία για να αναπτύσσεται και να αναπαράγεται. Μια σιωπή που βασίζεται στο παλιό αστικό απόφθεγμα «τα εν οίκω μη εν δήμω». Η σιωπή αποτελεί ασυλία για τον σεξισμό, είναι το λίπασμα που συνειδητά ή ασυνείδητα ρίχνουμε στις ρίζες του, για να ψηλώσει και να θεριέψει το φρικαλέο δέντρο της πατριαρχίας.” Ολόκληρη η ανακοίνωση σε μορφή pdf  εδώ .

• Κράτος και Κεφάλαιο οι μόνοι τρομοκράτες (22/1/2017)

” Μέσα σ’ αυτό το βαθύ σκοτάδι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, να οργανώσουμε την κοινωνική-ταξική αυτοάμυνα. Απο την ζωή την ίδια καλούμαστε πλέον όλοι/ες, είτε να υποταχτούμε σιωπηλά στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην ανάθεση και στον κυβερνητισμό, στον κοινωνικό κανιβαλισμό και στο φασισμό,  προσκυνώντας επίδοξους ηγέτες και «εθνικούς σωτήρες», είτε να βάλουμε τέλος στον αργό θάνατο που μας επιβάλλουν και να ανοίξουμε με μαχητική αντίσταση, κοινωνική αυτοοργάνωση και ταξική αλληλεγγύη, το φωτεινό μονοπάτι για το επαναστατικό πέρασμα σε μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και κοινοκτημοσύνης. Ενάντια σε Κράτος και Κεφάλαιο, τους μόνους τρομοκράτες. ”  Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf  εδώ

• Τρομοκρατία είναι οι κρατικές απαγωγές και ομηρίες παιδιών (6/1/2017)

Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός κράτους και κεφαλαίου δεν κρύβεται πλέον πίσω από οποιοδήποτε πρόσχημα. Η φασιστική πρακτική της συλλογικής ευθύνης που ακολουθεί το κράτος  απέναντι σε συγγενείς πολιτικών κρατουμένων και διωκόμενων αγωνιστών/στριών, έφτασε πλέον στο απόγειό της, με την απαγωγή και ομηρία ενός 6χρονου παιδιού. Του παιδιού των αναρχικών πολιτικών κρατουμένων Πόλας Ρούπα και Νίκου Μαζιώτη.   Ολόκληρη η ανακοίνωση της συλλογικότητας εδώ

• Κείμενο απολογισμού πορείας 6ης Δεκέμβρη 2016, απο “το Μπλόκ των Ⓐλλων”
  

“Ενάντια σε παραβιαστικές συμπεριφορές και νοοτροπίες αλλά και στην συγκάλυψή τους, ενάντια στην ματσίλα που στοχοποιεί σύντροφ@, και προσπαθεί να μας στερήσει το δικαίωμα στον δρόμο, να μας φιμώσει και να μας τρομοκρατήσει, η ανάδειξη δημόσια και καταγγελτικά τέτοιων φαινομένων, αλλά και η ανάγκη πολιτικού διαχωρισμού από άτομα και συλλογικότητες που αντίστοιχα τις διατηρούν στον χώρο είναι επιτακτική.” Ολόκληρο το κείμενο απολογισμού εδώ

• Κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ… (συγκέντρωση-πορεία 6/12/16)

“Σ’ αυτό τον τόπο, ιστορικά ο Δεκέμβρης είναι δυσκολοχώνευτος μήνας για την αστική κυριαρχία… Όσο κι αν μανιασμένα προσπαθούν επι 8 χρόνια να περιθωριοποιήσουν και συκοφαντήσουν τα ταξικά και κοινωνικά υποκείμενα που βγήκαν οργισμένα στους δρόμους, όσο και να προπαγανδίζουν συνεχώς την θεωρία των «βανδαλισμών», είτε φανερά και ξεδιάντροπα, είτε μέσα από πολιτικάντικους πλαστούς διαχωρισμούς, εμείς που ζήσαμε τον Δεκέμβρη είμαστε ακόμα εδώ και θα παραμείνουμε εδώ, στο δρόμο. Όσες χιλιάδες λαμπάκια κι αν ανάψουν οι μαφιόζοι πάνω από τα κεφάλια μας, όσα πλαστικά λούνα-πάρκ κι αν στήσουν στην πόλη για να κοιμήσουν και αλλοτριώσουν τις συνειδήσεις των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, εμείς που ανασάναμε το δροσερό αεράκι της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη, εμείς που πνιγήκαμε από τον χημικό πόλεμο που μας εξαπέλυσαν οι έμμισθοι μπράβοι της κυριαρχίας, τα πιστά στρατιωτάκια κράτους και κεφαλαίου, εμείς που παλέψαμε και συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στη λήθη, ενάντια στην ανάθεση σε «σωτήρες», ενάντια στην υποταγή, κατεβαίνουμε και πάλι στο δρόμο.”

Ολόκληρο το κείμενο του καλέσματος σε μορφή pdf  εδώ

• Τα real-estate σχέδια της “Παν/μιο Θεσσαλίας Α.Ε.” θα μείνουν στα χαρτιά. Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Τερμίτα (9/11/2016)

“Ο manager-πρύτανης Πετράκος και το συγκλητικό επιτελείο του, σίγουρα θα χαμογελάνε κουτοπόνηρα, νομίζοντας ότι η άλωση και καταστροφή των κτιρίων της κατάληψης είναι ένα απλό τεχνικό θέμα, που χρειάζεται μόνο επικοινωνιακούς χειρισμούς, την αγαστή συνεργασία τους με τους ένστολους μπράβους του καθεστώτος και μερικές μπουλντόζες. Αυταπατώνται αν νομίζουν oτι θα κάνουν την δουλειά τους ήσυχα, χρησιμοποιώντας τα τοπικά ΜΜΕ που σκορπάνε κατά παραγγελία ψέματα και συκοφαντίες. Τους διαβεβαιώνουμε ότι είναι πολύ βαθιά νυχτωμένοι κι ότι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μια χούφτα ανθρώπων. Αυτό το λουλούδι της κοινωνικής αυτοοργάνωσης που σκέφτονται να ξεριζώσουν, δεν είναι απλά περήφανο και αποφασισμένο, αλλα και γεμάτο αγκάθια. Πάρα πολλά αγκάθια… Και δεν είναι μόνο του. Ας φροντίσει λοιπόν να αλλάξει χώρο για τα real estate σχέδια της εταιρείας που διευθύνει και να μαζέψει τα ξερά του από την Κατάληψη Τερμίτα.”

Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf  εδώ

• Κείμενο για την επέτειο (18/9/16) δολοφονίας του Παύλου Φύσσα απο τους νεοναζί : “Ο φασισμός είναι όπλο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού κράτους και κεφαλαίου”.

“Την ανάπτυξη της οργανωμένης φασιστικής απειλής στην ελλαδική επικράτεια την τελευταία ~10-12ετία, δεν την αντιλαμβανόμαστε ως νομοτελειακά «τελευταίο στάδιο» ενός καπιταλισμού σε κρίση. Κατά την εκτίμησή μας, η φασιστική απειλή, αποτελεί μία μόνο από τις διαθέσιμες πολιτικές εκφράσεις διαχείρισης των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων από τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους και κεφαλαίου, αποτελεί ένα από τα διαθέσιμα εργαλεία κοινωνικής πειθάρχησης που έχουν στα χέρια τους και χρησιμοποιούν κατά περίπτωση και συνθήκη οι κυρίαρχοι. Αν η επαναστατική προοπτική δεν καταφέρει να απλώσει ρίζες στις συνειδήσεις των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων ως η μοναδική διαδρομή υπέρβασης της σύγχρονης δυστοπίας, αν η κοινωνική απελευθέρωση δεν αποτελέσει συλλογικό στρατηγικό στόχο των οικονομικά και κοινωνικά εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, γηγενών και μεταναστών/στριών, για το πέρασμα σε μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης, αυτοδιαχείρισης των μέσων παραγωγής και κοινωνικής αυτοοργάνωσης, τότε ο μαχητικός αντιφασιστικός αγώνας έτσι όπως μορφοποιήθηκε πολιτικά και οργανωτικά τα τελευταία χρόνια, κινδυνεύει κατα την εκτίμησή μας να αυτοπεριχαρακωθεί πολιτικά εντός του πλαισίου μιας απλής μηχανιστικής αντιπαράθεσης στο δρόμο, μιας αντιπαράθεσης ξεκομμένης σε μεγάλο βαθμό από τις σύγχρονες κοινωνικές διεργασίες, μια αντιπαράθεσης χρήσιμης μεν κατά περίπτωση, αλλα που κατά την γνώμη μας δεν αποτελεί πανάκεια για την ανάσχεση και ήττα της φασιστικής απειλής. Μιας φασιστικής απειλής που είναι γενική διαπίστωση ότι πλέον μεταλλάσσεται πολιτικά με σχετικά γρήγορους ρυθμούς.”

Ολόκληρο το κείμενο σε μορφή pdf εδώ

• Εισήγηση της πολιτικής εκδήλωσης (1 /7/16) με θέμα : “Κοινωνική αυτοοργάνωση και ταξική αλληλεγγύη στις γειτονιές”

“Το κτήνος του σύγχρονου ολοκληρωτισμού δεν κάνει διαλλείματα στην επίθεσή του, δεν πρόκειται να μας δώσει χρόνο για ανάσες ανασύνταξης. Η ολομέτωπη επίθεσή του είναι συνεχής και αδυσώπητη, ενάντια στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ενάντια σε γηγενείς και μετανάστες αλλα και ενάντια στις αντικαθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις που μάχονται τον καπιταλισμό και την κυριαρχία. Κατά την εκτίμησή μας, πρέπει άμεσα να πιάσουμε και πάλι την άκρη του νήματος και να ξετυλίξουμε το κουβάρι των πολύμορφων μαχητικών κοινωνικών αγώνων, δίνοντάς τους όμως εξαρχής, ένα ξεκάθαρο αντικαθεστωτικό πολιτικό περιεχόμενο, μπολιάζοντάς τους με την επαναστατική στόχευση. Γιατί το δίλημμα που αναδεικνύεται στην νέα περίοδο που έχουμε ήδη μπεί, δεν είναι «ευρώ ή δραχμή», ούτε «μέσα ή έξω από την Ε.Ε.», ούτε μνημόνιο ή αντιμνημονιακοί αγώνες. Το πραγματικό δίλημμα που τίθεται στην εποχή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, είναι υποταγή στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα ή κοινωνική επανάσταση.”

Ολόκληρο το κείμενο της εισήγησης σε μορφή pdf εδώ

• Κείμενο απο την Πρωτοβουλία “με τους μετανάστες είμαστε μαζί”. Μοιράστηκε σε  συγκέντρωση παρέμβαση-μικροφωνική στις 28-4-2016

“Όχι, δεν υπάρχουν δύο κατηγορίες κολασμένων. Το λέμε, το φωνάζουμε και θα συνεχίζουμε να το λέμε και να το φωνάζουμε, όσο συνεχίζεται αυτή η ύπουλη προπαγάνδα των κυρίαρχων. Πρόσφυγες και μετανάστες είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, κυβερνήσεις, κόμματα, ΜΚΟ, φασίστες και ρατσιστές, όσο κι αν προσπαθούν να επιβάλλουν αυτό τον τεχνητό διαχωρισμό παίζοντας με τις λέξεις, εκείνο που δεν μπορούν να κρύψουν είναι ότι πρόσφυγες και μετανάστες είναι θύματα του ίδιου εκμεταλλευτικού συστήματος, είναι θύματα της παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας των ισχυρών αυτού του πλανήτη, είναι θύματα αυτού του αδίστακτου και ανθρωποκτόνου συστήματος που περιθωριοποιεί, εξοντώνει και ξεριζώνει μαζικά ολόκληρους πληθυσμούς.”

Ολόκληρο το κείμενο της Πρωτοβουλίας εδώ