Κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ…
Σ’ αυτό τον τόπο, ιστορικά ο Δεκέμβρης είναι δυσκολοχώνευτος μήνας για την αστική κυριαρχία… Όσο κι αν μανιασμένα προσπαθούν επι 8 χρόνια να περιθωριοποιήσουν και συκοφαντήσουν τα ταξικά και κοινωνικά υποκείμενα που βγήκαν οργισμένα στους δρόμους, όσο και να προπαγανδίζουν συνεχώς την θεωρία των «βανδαλισμών», είτε φανερά και ξεδιάντροπα, είτε μέσα από πολιτικάντικους πλαστούς διαχωρισμούς, εμείς που ζήσαμε τον Δεκέμβρη είμαστε ακόμα εδώ και θα παραμείνουμε εδώ, στο δρόμο. Όσες χιλιάδες λαμπάκια κι αν ανάψουν οι μαφιόζοι πάνω από τα κεφάλια μας, όσα πλαστικά λούνα-πάρκ κι αν στήσουν στην πόλη για να κοιμήσουν και αλλοτριώσουν τις συνειδήσεις των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, εμείς που ανασάναμε το δροσερό αεράκι της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη, εμείς που πνιγήκαμε από τον χημικό πόλεμο που μας εξαπέλυσαν οι έμμισθοι μπράβοι της κυριαρχίας, τα πιστά στρατιωτάκια κράτους και κεφαλαίου, εμείς που παλέψαμε και συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στη λήθη, ενάντια στην ανάθεση σε «σωτήρες», ενάντια στην υποταγή, κατεβαίνουμε και πάλι στο δρόμο.
Είμαστε στο δρόμο και όχι στις καρέκλες κάποιων κομματικών γραφείων, ούτε κάποιων υπουργείων, ούτε ροκανίζουμε κάποιο παχυλό κρατικό μισθό. Είμαστε εμείς που βλέπουμε τη ζωή μας να βυθίζεται μέσα στην φτώχεια και την εξαθλίωση, μέσα στην ανεργία και την εργασιακή επισφάλεια που μας επιβάλλει με την βία η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Είμαστε εμείς που στεκόμαστε εχθρικά και μαχητικά απέναντι στο ρατσισμό, στο σεξισμό, στο φασισμό και στις κυρίαρχες και φασίζουσες εθνοπατριωτικές αφηγήσεις. Είμαστε εμείς που δεν σκύψαμε σιωπηλά και συναινετικά το κεφάλι, μπροστά στα δεκάδες σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που χτίζει η αριστερά του κεφαλαίου στην ελλαδική επικράτεια, για να φυλακίζει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες/στριες. Είμαστε εμείς που αρνούμαστε τις ορατές και αόρατες καταπιέσεις που προσπαθεί να μας επιβάλλει τόσο η κυριαρχία όσο και η πατριαρχία. Είμαστε εμείς που δεν γονατίζουμε υποτακτικά μπροστά στο καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού κράτους και κεφαλαίου, μπροστά στη σύγχρονη δυστοπία. Επιλέγουμε να κατέβουμε ξανά στο δρόμο, γιατί τα τέρατα της κυριαρχίας και της πατριαρχίας στέκουν ακόμα όρθια μπροστά μας σαν τείχος. Και όπως όλα τα τείχη στην ανθρώπινη ιστορία πρέπει κι αυτά να πέσουν. Πρέπει να γίνουν ερείπια για να ανοίξει το φωτεινό μονοπάτι προς την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση. Γιατί κανένας άλλος κόσμος δεν είναι εφικτός, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός. Γιατί έχουμε χίλιους λόγους να μην ξεχνάμε, χιλιάδες λόγους για να μην συγχωρούμε.
Καλούμε στη συγκέντρωση-πορεία της 6ης Δεκέμβρη στις 18:00’ στο «Θόλο», με το μπλόκ των Ⓐλλων.