Ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη : 1300 τίτλοι και συνεχίζουμε…

 

https://manifesto-library.espivblogs.net

H ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη ξεπερνώντας ακόμα και τους πιο αισιόδοξους αρχικούς μας σχεδιασμούς, υπερβαίνει πλέον σε πλήθος τίτλων τον αριθμό 1300. Η βιβλιοθήκη θα εμπλουτίζεται με συνεχή ροή αναρτήσεων με νέους τίτλους σε μορφή pdf. Οι νέες εισαγωγές τίτλων εμφανίζονται με την ημερομηνία εισαγωγής-κατηγοριοποίησής τους, ως θέματα-αναρτήσεις στην αρχική σελίδα (home). Τόσο μέσω του βασικού menu όσο κυρίως μέσω της επιλογής «κατηγορίες», μπορείτε να περιηγηθείτε σε καταχωρημένους τίτλους ανα θεματική, ανα κατηγορία, υποκατηγορία και συγγραφέα/είς.

Στην ελευθεριακή ψηφιακή βιβλιοθήκη αναδημοσιεύουμε βιβλία, κείμενα, αναλύσεις, μπροσούρες, βιογραφίες, περιοδικά και εφημερίδες, που είτε βρίσκονται ήδη σε ψηφιακή μορφή στο διαδίκτυο, είτε μας προσφέρονται για δημοσίευση σε ψηφιακή μορφή. Στην κατηγορία «ταινιοθήκη» συγκεντρώνονται links από video και ταινίες που αναφέρονται στην παγκόσμιο αναρχικό κίνημα αλλα και με ευρύτερο ελευθεριακό περιεχόμενο. Διαβάστε περισσότερα

Ούτε μία λιγότερη ! Για να μην υπάρξουν άλλες νεκρές γυναίκες, ας εξαλείψουμε την πατριαρχία και ό,τι την διαιωνίζει.(απο την Φεμινιστική δικτύωση για το δικαίωμα στην αυτοάμυνα)

Στις 17/12/2017, η ΕΧ, 49 ετών, η ΒΧ, 70 ετών και η ΜΖ 3 ετών, πέφτουν νεκρές μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Τρεις γενιές γυναικών νεκρές από το χέρι ενός άντρα: του πατέρα, του σύζυγου, του γαμπρού, του αστυνομικού. Τα ΜΜΕ μιλάνε πάλι για «μεμονωμένο περιστατικό» και «οικογενειακή τραγωδία» . Χαρακτηρίζουν το δράστη «τέρας» και «ψυχικά διαταραγμένο» . Η πραγματικότητα όμως, είναι άλλη: οι γυναικοκτονίες αποτελούν πανδημικό φαινόμενο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η κύρια αιτία θανάτου διεθνώς των γυναικών ηλικίας 16-44, είναι η δολοφονία τους από κάποιο οικείο πρόσωπο. Η ευκολία με την οποία τα ΜΜΕ, η αστυνομία αλλά κι εμείς οι ίδιοι μιλάμε για «τρελούς» αποσιωπά τις πραγματικές αιτίες πίσω από τους βιασμούς και τις γυναικοκτονίες. Η βία που δεχόμαστε ως γυναίκες καθημερινά δεν είναι αποτέλεσμα μιας κακής στιγμής, ούτε ασκείται από συγκεκριμένες ομάδες αντρών. Είναι η βία της πατριαρχίας, μια βία που διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλους του χώρους που ζούμε: βία στο σπίτι, βία στην πλατεία, βία στην εργασίας μας. Κάθε πράξη βίας ενάντιον μας στρώνει το έδαφος για εγκλήματα πάνω στα σώματα μας και η ακραία μορφή αυτής της βίας είναι η γυναικοκτονία. Το Κράτος, η εκάστοτε κυβέρνηση αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας αδιαφορούν πλήρως για τις συνθήκες ζωής των γυναικών και συνεχίζουν να αφήνουν αυτό το έδαφος να μεγαλώνει με αποτέλεσμα στο τέλος να μας τρώει.

Διαβάστε περισσότερα

Για το εθνικιστικό-πατριωτικό συλλαλητήριο της 4ης Φλεβάρη και τον αντιφασισμό.

«Το λέμε με ειλικρίνεια, όσο επώδυνο κι αν είναι. Φασίστες υπάρχουν και έξω από το φασιστικό κόμμα, υπάρχουν σε όλες τις τάξεις και σε όλα τα κόμματα. Υπάρχουν συνεπώς παντού άτομα τα οποία αν και δεν είναι φασίστες (μπορεί να είναι και αντιφασίστες), έχουν φασιστική ψυχή, την ίδια δηλαδή επιθυμία για καταπίεση που χαρακτηρίζει τους φασίστες.»  (Errico Malatesta, 28 Αυγούστου 1923, «Γιατί νίκησε ο φασισμός», Libero Accordo)

Στις 4 Φλεβάρη στην Αθήνα, ο εθνικιστικός-πατριωτικός εσμός αποπειράθηκε για άλλη μια φορά με πανελλαδική επιστράτευση δεκάδων χιλιάδων εθνικιστών, φιλελέδων, πατριδολάγνων απατεώνων, καραβανάδων, απόστρατων, δεσποτάδων, παπαδαριού, νεοναζί, ακροδεξιών, αριστερών εθνοπατριωτών και φασιστοχουλιγκάνων, να οικοδομήσει «από τα κάτω» συνθήκες συγκρότησης ενός μαζικού πολιτικού πόλου έκφρασης, του επιδιωκόμενου από κράτος και κεφάλαιο, κοινωνικού εκφασισμού. Για άλλη μια φορά το εθνοπατριωτικό συλλαλητήριο συνοδεύτηκε από φασιστικές επιθέσεις σε κατειλημμένο χώρο (Θέατρο Εμπρός), επανασηματοδοτώντας παράλληλα με τον εξωτερικό εχθρό (κράτος Μακεδονίας) και τον εσωτερικό, όπως έπραξε αντίστοιχα και στην Θεσσαλονίκη στις 21 Γενάρη. Διαβάστε περισσότερα

Στις 4 Φλεβάρη χτίζουμε συλλογικά αναχώματα απέναντι στον επελαύνοντα σύγχρονο φασισμό.

«Πραγματικά η έπαρση, η αλαζονεία και η εγωπάθεια είναι τα συστατικά του πατριωτισμού. Πιο παραστατικά, ο πατριωτισμός θεωρεί ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος σε μικρά κομμάτια, που το καθένα περιφράσσεται από σιδερένιο φράκτη. Αυτοί που είχαν την τύχη να γεννηθούν σε ένα συγκεκριμένο σημείο, θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους, αξιότερους και ευφυέστερους από τα ζωντανά πλάσματα που κατοικούν σε οποιοδήποτε άλλο σημείο. Γι’ αυτόν το λόγο, είναι καθήκον αυτών που κατοικούν σε αυτό το επιλεγμένο σημείο να πολεμούν, να σκοτώνουν και να πεθαίνουν, στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν την ανωτερότητά τους στους υπόλοιπους. Οι κάτοικοι των άλλων περιοχών υποστηρίζουν με πανομοιότυπη λογική τα ίδια για τον εαυτό τους· κατά συνέπεια, από την πρώιμη παιδική ηλικία, τα μυαλά των παιδιών δηλητηριάζονται με ανατριχιαστικές ιστορίες για τους  Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους Ρώσους κ.ά. Όταν το παιδί γίνει άντρας, είναι εντελώς διαποτισμένος με την πεποίθηση ότι ο ίδιος ο θεός τον έχει επιλέξει να υπερασπιστεί την πατρίδα του από την επίθεση ή εισβολή κάθε ξένου. Είναι γι’ αυτόν το λόγο που κραυγάζουν, απαιτώντας μεγαλύτερο στρατό και ναυτικό, περισσότερα πολεμικά πλοία και όπλα.»  Έμμα Γκόλντμαν, 1911, «Πατριωτισμός : μια απειλή για την ελευθερία» Διαβάστε περισσότερα