Αντιφασιστικό – Αντιθεσμικό – Αντικρατικό κάλεσμα στη δίκη της Χ.Α. τις ημέρες εκδίκασης της υπόθεσης αναφορικά με την επίθεση στο στέκι Αντίπνοια

Εχουν συμπληρωθεί 2,5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της Τ.Ο. Νίκαιας της Χ.Α., ύστερα από επίθεση τάγματος εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης. Η συγκεκριμένη δολοφονία είχε σαν αποτέλεσμα τη σύλληψη μελών της Χ.Α. και την παραπομπή τους σε δίκη. Σχεδόν 2 χρόνια μετά την εκκίνηση της εκδίκασης των μελών της Χρυσής Αυγής καθώς και των 18 εκλεγμένων βουλευτών της, έχουν γίνει εμφανείς οι προθέσεις τόσο του δικαστικού σώματος όσο και των πολιτικών διαχειριστών της κρατικής εξουσίας. Η “φιλική” αντιμετώπιση των κατηγορούμενων και η συνεχής προσπάθεια να ξεπλυθούν οι φασίστες ως ένα κόμμα που μπορεί “εάν σοβαρευτεί” να συμμετέχει σε μια μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας, αποτελούν σταθερό χαρακτηριστικό της δίκης.Η απόπειρα ξεπλύματος δεν μας εκπλήσει, αντιθέτως αποτελεί ακόμα ένα γεγονος που έρχεται να προστεθεί στο πλήθος των επιθέσεων που έγιναν και γίνονται με την ανοχή, τη συγκάλυψη και τη συνεργασία των κατασταλτικών του δυνάμεων, και επιβεβαιώνει τη συστημική φύση και την παρακρατική λειτουργία των φασιστών. Ο φασισμός, δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο από την πιο βίαιη έκφανση, του εκμεταλλευτικού συμπλέγματος κράτους και κεφαλαίου. Σάρκα από την σάρκα τους, άλλοτε στην μορφή παρακρατικών συμμοριών, άλλοτε ως νόμιμο κόμμα και άλλοτε ως το κυρίαρχο μοντέλο διακυβέρνησης, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες του συστήματος που τον παράγει και τον συντηρεί..

Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας εκδικάζονται μια σειρά υποθέσεων που καταδεικνύουν ότι είναι πιστοι υπερασπιστες του κράτους και του κεφαλαιου. Τραμπουκισμοί, επιθέσεις και δολοφονίες σε αγωνιστές, αναρχικούς και κομμουνιστές, εργάτες και μετανάστες. Οι δολοφονίες του Σαχτζατ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, οι επιθέσεις στους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ, στους αιγύπτιους ψαράδες στο Πέραμα, οι επιθέσεις σε χώρους αγώνα όπως τον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Ηλιούπολης “Συνεργείο” και στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια στα κάτω Πετράλωνα μπορεί να είναι ένα μικρό μέρος από το σύνολο των περιπτώσεων αλλά κάνουν ξεκάθαρο ποιος είναι ο εχθρός και ο στόχος των φασιστών. Οι αγωνιστές, οι εργαζόμενοι, οι μετανάστες και όσοι βρίσκονται στο περιθώριο.

Απο το 2013 μεχρι και σήμερα η ρητορική και η τακτική που ακολουθεί η εκάστοτε πολιτική διαχείριση διαφοροποιείται σε σημεια. Η τότε συγκυβέρνηση κατέκλυσε τα κανάλια για τη δίκη και χρησιμοποίησε έναν καθεστωτικό “αντιφασισμό”, προσπαθώντας να επιδείξει μία δημοκρατική ταυτότητα, ενώ ο σύριζα έχοντας ως δεδομένο ένα δημοκρατικό προσωπείο προσπαθεί να κρατήσει χαμηλούς τόνους ξεπλένοντας τη Χ.Α.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα τελευταία περιστατικά τόσο με την παρουσία του υπόδικου Κασιδιάρη, μαζί με τον υπόλοιπο πολιτικό θίασο σε εκδήλωση σχετικά με τα Ίμια, όσο και οι δηλώσεις Παρασκευόπουλου σχετικά με την επιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ να διατηρηθεί η Χ.Α. στο κοινοβούλιο.

Η στρατηγική κατεύθυνση παραμένει η ίδια. Επιχειρούν να θολώσουν τα νερά γύρω από την άμεση σχέση κράτους και παρακρατικών, να εμφανιστεί το κράτος ως ο μοναδικός φορέας δικαιοσύνης και εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας και να συνεχίσει απρόσκοπτα την επίθεση στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Είναι ξεκάθαρο ότι ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός βαθαίνει και θα συνεχίσει να βαθαίνει όλο και περισσότερο, όσο δεν βρίσκει απέναντι του τις οργανωμένες αντιστάσεις μας.

Στα πλαίσια της δίκης της Χρυσής Αυγής, τέσσερις σύντροφοι καλούνται να καταθέσουν αναφορικά με την επίθεση στο στέκι Αντίπνοια τον Ιούλη του 2008. Μια επίθεση που έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μια οργανωμένης δολοφονικής επίθεσης από τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. Μια επίθεση όμως που απέτυχε να εκπληρώσει τους στόχους της. Δεν μας φόβησε και δεν μας αποθάρρυνε. Αντιθέτως 9 χρόνια μετά είμαστε ακόμα εδώ. Πιο αποφασισμένοι, πιο συνειδητοποιημένοι.

Δεν είχαμε και δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης. Οι όποιες καταδίκες φασιστών από αυτήν, δεν μπορούν να μας θολώσουν. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι ταξικός , αντιθεσμικός, ανατρεπτικός, αντικαπιταλιστικός και δίνεται στους δρόμους.

Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό. Ως αναρχικοί – αντιεξουσιαστές, μέσα από τους κοινωνικούς- ταξικούς αγώνες στεκόμαστε ενάντια σε ένα πολύπλοκο και ισχυρό σύστημα, που προωθεί τις ανισότητες, την ιεραρχία και τους διαχωρισμούς. Αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, σε όλα τα κοινωνικά πεδία, στους καθημερινούς αγώνες για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας. Δεν υπάρχει δίλημμα αστική δημοκρατία ή φασισμός. Το μόνο πραγματικό δίλημμα είναι καπιταλισμός ή κοινωνική επανάσταση.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

αναρχικό – αντιεξουσιαστικό στέκι αντίπνοια

Αριστοβούλου και Πυλάδου, Κάτω Πετράλωνα

Κόντρα στους ανέμους κάθε εξουσίας

Πλέουμε προς την ελευθερία