Στις 4 τα ξημερώματα της 20ης Νοέμβρη του 1936 σταμάτησε να χτυπά η καρδιά του Buenaventura Durruti. Είχε τραυματιστεί θανάσιμα την προηγούμενη μέρα, το μεσημέρι, στην πρώτη γραμμή του μετώπου της Μαδρίτης. Η καταγραφή της περιουσίας του, όταν χάθηκε από μια (πιθανώς όχι και τελείως αδέσποτη) σφαίρα, που τον χτύπησε πισώπλατα, είναι ενδεικτική της ζωής του : «δύο αλλαξιές, δύο πιστόλια, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου κι ένα ζευγάρι κιάλια». Αδιάφθορος, ακτιβιστής, βαθύτατα ηθικός, γενναίος, ικανός να εμπνεύσει, με γέλιο και βλέμμα μικρού παιδιού, ο Buenaventura Durruti υπήρξε η προσωποποίηση της επαναστατικής ακεραιότητας, πολύ πριν τον Che. Κι ένα ίνδαλμα για δεκάδες παιδιά της εποχής και όχι μόνο εκείνης της εποχής… Ήταν ένα γνήσιο τέκνο του 20ου αιώνα. Με όλη τη βία, τη φρίκη, το αίμα που τον έπνιξε, αυτός ο αιώνας που έφυγε είχε ένα χαρακτηριστικό μοναδικό: ήταν ο πρώτος στον οποίο ακούστηκαν δυνατά και καθαρά οι φωνές των λαών, ο πρώτος στον οποίο οι προλετάριοι είχαν φωνή και τη δύναμη να αγωνιστούν για μια αταξική κοινωνία. Διαβάστε περισσότερα