Μάης-Ιούνης 2017 : Μας “προσφέρουν” απλόχερα τον θάνατο…
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Μπορείς να τον μαχαιρώσεις στην κοιλιά, να του αρπάξεις το ψωμί απ’ το στόμα, να μην τον γιατρέψεις από την ασθένεια που πάσχει, να τον βάλεις σε μια άθλια κατοικία, να τον εξοντώσεις βάζοντάς τον να δουλεύει μέχρι θανάτου, να τον οδηγήσεις στην αυτοκτονία, να τον στείλεις στον πόλεμο. Λίγοι μόνο απ’ αυτούς τους τρόπους είναι απαγορευμένοι στο κράτος μας.» Bertold Brecht
Όσοι και όσες εξακολουθούν να φαντασιώνονται ότι αναθέτοντας την ζωή τους σε κάποιον αυτόκλητο πολιτικό σωτήρα, σε κάποια «νέα αριστερή ελπίδα», σε φασίστες δολοφόνους, σε οποιοδήποτε «νέο» ή παλιό πολιτικό μόρφωμα που πλασάρεται σαν προϊόν σουπερ μάρκετ, απλά χαρίζουν τη ζωή τους στα χέρια των κυρίαρχων. Τίποτα δεν κερδήθηκε αναθέτοντας την ζωή μας σε σωτήρες, τίποτα δεν αποκτήθηκε με μια απλωμένη παλάμη. Η υπόθεση υπεράσπισης των ζωών μας, η υπεράσπιση των κοινών μας συμφερόντων είναι δική μας αποκλειστικά υπόθεση. Είναι κάτι πολύ παραπάνω από εκδίκηση για τους νεκρούς της τάξης μας. Είναι κάτι πολύ παραπάνω από υπεράσπιση της δικής μας ζωής. Είναι κάτι πολύ παραπάνω από το να γίνει πιο “ανθρώπινη” η καθημερινότητα μας, μόνο εδώ, μόνο σήμερα.
Είναι ο ιστορικός μονόδρομος για όλους και όλες εμάς, τους προλετάριους, τις αποκλεισμένες, τους φτωχούς, τις καταπιεσμένες, τους διαφορετικούς, τις άνεργες, τους αναλώσιμους, για να ζήσουμε μία ζωή αξιοβίωτη, μία ζωή με ελευθερία, με αξιοπρέπεια, με αλληλεγγύη. Να ζήσουμε μια ζωή που δε θα μαστίζεται από τους εθνικούς πολέμους, αλλά και από τον καθημερινό εσωτερικό πόλεμο που μας έχουν κηρύξει κράτος και αφεντικά. Είναι ο μονόδρομος της οριζόντιας πολιτικής οργάνωσης των ζωών και των αγώνων μας μέσα από αντιιεραρχικές συνελεύσεις γειτονιάς, μέσα από ταξικά σωματεία βάσης και εργατικές πρωτοβουλίες στους χώρους δουλειάς, μέσα από αυτοοργανωμένες πρωτοβουλίες μαθητών και φοιτητών στους χώρους εκπαίδευσης, αλλά και μέσα από τη σύνδεση κάθε πρωτοβουλίας αντίστασης σε ένα ευρύτερο σχήμα συντονισμού και οργάνωσης της αντεπίθεσής μας. Της κοινωνικής-ταξικής αντεπίθεσης που αποτελεί τον μονόδρομο της μαχητικής περιφρούρησης των ζωών και των αγώνων μας, ώστε να συμμετέχουμε ισότιμα και, επιτέλους, επιθετικά στον εξελισσόμενο κοινωνικό πόλεμο. Για να αλλάξουμε τους ταξικούς συσχετισμούς και νικώντας να τελειώνουμε με όλους τους πολέμους που οι κυρίαρχοι έχουν κηρύξει εναντίον μας.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΩΜΕΝΗ ΠΑΛΑΜΗ
Ολόκληρο το κείμενο παρέμβασης της συλλογικότητας μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή pdf απο εδώ. Μοιράζεται σε 2000 αντίτυπα σε διαδοχικές χρονικά παρεμβάσεις μας, σε λαϊκές αγορές και πόρτα-πόρτα σε φτωχογειτονιές, λαϊκές συνοικίες και συνοικισμούς roma της πόλης.
Ευχαριστούμε συντροφικά την Συλλογικότητα Αναρχικών απο τα ανατολικά που μας παρείχε την δυνατότητα να επαναδιαμορφώσουμε δικό της κείμενο.
Pingback: Τίποτα δε κερδήθηκε με μία απλωμένη παλάμη - I for Interview
Pingback: Μας «προσφέρουν» απλόχερα το θάνατο (video) - I for Interview